Нолаи ман неи аҷабгар ҷо ба дил ҳо ме кунад

Ҳркҷо оташ биафтад ҷои худ вомӣ кунад

Аз нигоҳӣ дод ақлу дайни моро дил биор

Кас надонад ин дили шайдо чаҳ бо мо ме кунад

Карда худ бо ъшқбозигар самандар нест дил

Аз чаҳ баҳр сӯхтан худро муҳайё ме кунад

Ҷӯй ҳо кардааст ҷории чашм аз сайли сиришк

Чашмаро бингар ки ҳам чашмӣ ба дарё ме кунад

Осмон хам гашта ва багушӯда аз хуршеди чашм

Дар замини моҳи марои гӯйӣ тамошо ме кунад

эй ки ҷӯии ҷзру мади дидаи моро сабаб

Гоҳи он маи рухи ниҳон гоҳе ҳувайдо ме кунад

Ҳркҷо ҳаст инс бо девонагон дорад сағир

Ростӣ ҳар ҷинси ҷинси хеш пайдо ме кунад