Чашми ту май намояд чун оҳӯии тторӣ

Аммо ба сайди дилҳо ширӣ буд шикорӣ

Рашк оядам чаҳ бар хок эй сарвқад наҳй пой

Хоҳам ки пои худро бар чашми ман гузорӣ

Носеҳ ки манъ ман кард аз ишқ рӯй хубон

Пиндошти ошиқии ҳам корӣаст ихтиёрӣ

Дар хайли нозанинон чун ёри мо ки дорад

Зулфии бад-ӣни сиёҳии чашмии бад-ӣни хуморӣ

Гар нест осмонро зи абрӯӣ ӯ ишорат

Чун пеша карда доими ойини кҷмдорӣ

Бо зӯру зари висолаши касро нагашта ҳосил

Ин дар наметавон зад ало ба оҳу зорӣ

Он дам ки дид чашмами он зулфи биқрорш

Додам Аннани дилро дар дасти биқрорӣ

Чун ғунча муродам нашикуфт аз лабонаш

Аз дидаи ашгборм чун абри навбаҳорӣ

Дар даври чашми масташ девонагӣаст алҳақ

Кас аз сағир хоҳадгар ақлу ҳӯшёрӣ