Ду лафз бе ҷои маъмӯли халқ дар ҳар ҷост

Аз ондўи лафзи яке худ манасту дигари мост

Аз ин ду лафзи тиҳии олимӣ параст аҷаб

Чу саҳв ё чу ғалат ё чаҳ хабт ё чаҳ хатост

Надонам ин ман ва мобоқӣ астаст рӯй чаҳ асл

Банно ки пай наниҳоданд сақф рӯй куҷост

Бар ин ду асли биханд ва ба фаръи он гетӣ

Ки аслу фаръи равон аз адам басӯи фаност

Яке ба хеш бинозад ки хонаи хонаи ман

Басӣ нарафта на ӯ боқӣ ва на хонаи бпост

Яке ба тахти биболад чу неки дрнгрӣ

На ӯ на тахт ва на тоҷ ва на мамлакат барҷост

Ғараз аз ин ман ва мо ҷони ман забони даракаш

Ки даъвии ман ва мо аз забон нафас дағост

Бибин вихомати имрӯзу ҷанги олами сӯз

Ки оташи ман ва мо барқи хирмани дунёст

Диҳад фиреби башарро касе ба озодӣ

Ки дар асорат ӯ насли одам ва ҳаввост

Ба олимӣ кунад аз ҳилаи даъвии падарӣ

Касе ки бо ҳамаи афроди хасми модрзост

Ба майли як ду зиёнкори халқро шабу рӯз

Фарози сари аҷал ногаҳон ҳавопаймост

Кунанд фахр ки оташ ба хонимони касон

Задему дидеми онҷо чаҳ шуъла ҳо бархест

Ба ҳркҷонигарӣ ҷангу фитнау ошӯб

Баҳри тараф ки диҳии гӯши заҷҷа ва ғавғост

Зиҳӣ ба навъи парастии башари зи зулми башар

Хӯроки моҳии дарё ва ваҳшӣ саҳрост

Зиҳии бурузи шуҷоат ки ҳамлаи вргштнд

Бмлк бетараф ва бедифо аз чапу рост

Фақири ҷўркши харҷи хонадон ғанӣ аст

Заъифи дастхуши зулм соҳибон қувост

Бад-ӣни равияи зишт эй башари бҷони худат

Сари ту дар хури ташрифи тоҷи крмност

Чаҳ дастҳо ба ситам бар Фроштаҳаст вале

Фарози дасти ҳамаи даст интиқом худост

Агарчӣ абри сиёҳии гирифта рӯй ҷаҳон

Вале зрхнаҳи ин абри ҷилва гар Байзост

Гузаштааст зи ҳиҷрати ҳазор ва сесад ва шаст

Қазияи ин будам рӯз то чисон фардост

Сағири қисса раҳо кун бқўли насриддин

Низои халқ барои лиҳофи куҳнаи мост