эй хати Эронӣ эй холи ҷамоли рӯзгор

Ваа чаҳ зебоӣу ҷонпарвар чу хату холи ёр

Ба бае ойӣнаи равшан ки майсозӣ аён

Аз адӣбони ҷаҳони чеҳри арӯси ибтикор

Ҳофизу саъдӣу Фирдавсӣ , Низомӣ , мавлавӣ

Сар ба сар карданд аз файзи ту касби ифтихор

эй басои хаттот каз Ямани ту соҳиб шӯҳратанд

Мейрро танҳо ндодстӣ ба олами иштиҳор

Ҳаркии маҳзуз аз сафоӣ туаст алҳақ фориғ аст

Аз тамошои гулистони вази сафои лолаи зор

Ҳаркиро бино насозӣ дидааш кӯраст кӯр

Ҳаркиро иззат набахше дар ҷаҳон хораст хор

То ту нанамое ҳикоят кас намедонад з кист

Гар буд кохи муҷаллали вар буд санги мазор

Давлати шахсияти мо аз ту бошад мустадом

Пояи миллияти мо бар ту бошад устувор

Эътибори малики мое чун туе моро санад

Малики оре бесанад ҳаргиз надорад эътибор

Аз асотӣди гиромӣ ва аз ниёкони изом

Нест мо эрониёнро аз ту беҳтари ёдгор

Бо ту аз нақши гулу тафреҳ гулшан фориғем

Сафҳаи таърих мо ҳаст аз ту пурнақш ва нигор

Ҷайбу домонати зи ғаввосони баҳри маърифат

Пар буд аз гавҳари рухшанда дар шоҳвор

Ҳикмату илму камолу рифъату фазлу ҳунар

Он ба дасти орад ки андарзи туро бандад ба кор

Бе ту эй хат кӣ тавонад ошиқи дилдода Эй

Рози дил дар нома маъшӯқ созад ошкор

Кӣ зи ҳол ҳам шаванд огоҳ бе имдоди ту

Мардум ҳар марзу буму аҳл ҳар шаҳру диёр

Баси амонатҳои зии қимат ки бисипоранд халқ

Бар ту чун гирданд аз дунё ба уқбои раҳсипор

Аз ту бошад дар дўоӣри собити иҷрои умӯр

Бо ту назми маликро дар даст гирад шаҳриёр

Бо ту тоҷир аз тиҷорат мешавад ноил ба суд

Бо ту муфтӣ медиҳад фатвои худро интишор

Хат басӣ бӯдааст дар Эрони валикини ҳасани ту

Ҷумлагиро кард мансӯх ва ту монадӣ барқарор

Хати дигар низ хоҳад бо тугар паҳлу занад

Дар бар зебои ?ут зиштасту пасту шармсор

Аз худо хоҳад сағир эй ифтихори бостон

То буд Эрони биё дар он ту бошӣ пойдор