Моҳ раҷаб афрӯхт рухи ин алрҷбиўн
Нак бахт худо дода ва нак толеъи маймун
эй соқӣ гулчеҳра биовар май гулгун
Гар лашгари даии бастаи раҳи гулшану ҳомӯн
Дар хонқаҳи асбоби тараби сози муҳайё
Афрӯхтаи оташ ба ҷаҳони даии зи дами сард
Глкшти пар аз барф буд дар ивази вирд
Шарҳаш натавон дод ки сармо чаҳ бмо кард
Ёрб ки расад ид ва раҳад дили зи ғаму дард
Яъне равад ин заҳмати сармои зи сармо
эй рӯй ту бкшстаҳи зи хури гармии бозор
Афсурдаи дил аз сардии даии оташ май ор
Гар наргис Шаҳло набӯд нест бидон кор
Моро баназари наргиси чашми ту бас эй ёр
Комўхтаҳи Шаҳлое аз он наргиси Шаҳло
Белолау гули боғгар аз бод хазонаст
Ғам нест ки рӯй тавба аз боғи ҷнонст
Гар сару лаб ҷӯй набошад чаҳ зиёнаст
Ҷӯи чашми ману қомати ту сарв равонаст
Бар чашми ман эй сарви равони хезу бунаи по
эй пои дили андари хами зулфат ба слосл
Дар сиФу штои дил ба гул рӯй ту моил
Гирам ки баҳор ояду гули срзнд аз гул
Бо бӯдани гесуу изори ту куҷои дил
Бар сунбули бўёи нуҳуму лолаи ҳмро
Бории маи ман гарчи буд фасли зимистон
Аз мақдами ин моҳ ҷаҳон гашта гулистон
Ҳайфаст равад бе задани бодаи зи дасти он
Моҳӣаст ки дар он чу дил бода прессатон
Дар хонаи ҳақи хона худо гашта ҳувайдо
Дар каъбаи ма рӯй алии ҷилва гар омад
Асрори илоҳии ҳама аз парда даромад
Бар арш аз ин рутбаи замин муфтахар омад
Ҳақи гашти падедор чу ӯ дар назар омад
Вена ҳаст муҳаққиқ ба бар мардуми доно
Он омири кул буд дар ин моҳи зуҳӯраш
Костодаҳи қазо дар паии хизмат ба ҳузураш
намехонд кулем аз паии дидор ба тавраш
Он моҳ дар ин моҳ дурахшид ки нураш
Бар хок диҳад мартабаи илми алосмоء
Дар парда бар афрод русул кард ҳимоят
То онкӣ расед амри набувват ба ниҳоят
Онгоҳ худ афрӯхт рух аз баҳри ҳидоят
ӯ буд ба таҳқиқу з ҳақ дошт вилоят
Он вақт ки номӣ набад аз одаму ҳавво
Он шоҳ ки тарвиҷ аз ӯ ёфта ойин
Бе теғи каҷаш рост нагаштӣ илми дайн
Аз вай на аҷаби баъди набии он ҳамаи тамкин
ӯро чаҳ зиёни варзад агар хасми бадви кин
Кўмшт ба санадон занаду хишти бдрё
Хуррами дили онон ки ба умеди висолаш
Умрӣ гузаронанд саросар ба хаёлаш
То дида гушойанд ба хуршеди ҷамолаш
Пайдост ба ҳарҷо рухи хуршеди мисолаш
Гар оина дил шавад аз занги мусаффо
эй оинаи воҷиб вае довари имкон
эй қоиди ҷину малик эй маънии инсон
Васфи ту куҷои ҳад сағираст ки яздон
Авсофи вуҷӯди ту баён карда ба қуръон
ВсоФи балӣ бар ту сазад холиқи якто
Онсон ки зи тавсифи ту ман оҷизами аишоаҳ
Ҳам нест ба тавсифи слили ту марои роҳ
Он фонии фии аллоҳ ва ҳамон боқии биллоҳ
Собири алии оншаҳ ки з ҳиммат зада харгоҳ
Сдмртбаҳи болотар аз ин гунбади хзро
Ҳоле буд ӯ пешрави қофилаи фақр
Бераҳбаряш тай нашавад марҳалаи фақр
Дил аз дил ӯ май шунӯди масаълаи фақр
Ёрб ба алии сарвару сари силсилаи фақр
Бар ҷилва ва бар умри вай аз лутф бифзо