Соқиои хез дар ин иди мубораки мақдам

Ҷамъи асбоби тараби соз ки шуд ҷамъи баҳам

Муваллиди Меҳдӣу одинау наврӯзи аҷам

То дар ин рӯзи мабодои раҳ дил ҷӯяд ғам

Бода боист ҳаме хӯрду ҷуз ин нест салоҳ

Буи васл ояд аз ин иди ҳумоюни бмшом

Оварад боди сабо аз бар дилдори паём

Баҳри мелоди хдиўӣ ки ба ҳастӣаст қавом

Ҳама дар ваҷд ва сарваранд чу арвоҳи аҷсом

Ҳама дар айш ва нишотанд чу аҷсоми арвоҳ

Бо тараб давр занад гунбади даввори имрӯз

Нури ҳақи ҷилва гараст аз дару девори имрӯз

Дару девор шудаи матлаъи анвори имрӯз

Ки зи мшкўаҳ ҳудо гашта падедори имрӯз

Хуш ба злмткдаҳи даҳри фурӯзони мисбоҳ

Соқӣ акнӯн ки шудаи даҳри куҳансоли ҷавон

Аз май куҳнаи марои хезу намои тозаи равон

Чанд боист шудани ҳамсари ғами рӯзу шубон

Дар чунин рӯз ки нодида чу он золи ҷаҳон

эй писари духти разми зуд даровар ба никоҳ

Хоҷа донист чунин рӯз аён хоҳад шуд

Зин сабаб гуфт накӯи ҳол ҷаҳон хоҳад шуд

Нафаси боди сабо мшг фишон хоҳад шуд

Олами пер дигар бора ҷавон хоҳад шуд

Нак ҷавон гашта ҷаҳон машк фишон гашта рёҳ

Боғи хандон шуда чун халқи хуши хатми русул

Бар сари шох бар афрӯхта ҳар сӯи рухи гул

Чун гуҳи разми рухи яккаи савори длдл

То магари ғунча гул хандад ва бинад булбул

Пеши он омада дар нолау аҷзу алҳоҳ

Шояд аинсон ки з ҳақ шуд дар раҳмати мафтӯҳ

Бишиканади ту ба агар бода гусораст насӯҳ

Соқӣ эй қӯти дили тоқати тани роҳати рӯҳ

То гшоӣии зи карам бар рухи мо боби футуҳ

намебидиҳ зи анкаҳи баҳри боб буд май фаттоҳ

Марҳабои субҳи шаби нимаи шаъбон ки Масеҳ

Мекунад аз дами ҷони бахши латифаши тафреҳ

Матлаъи алФҷр бар ин субҳ шуд аз ҳақи тасреҳ

Манзалати байн ки туфайласт бад-ӣни субҳи сбиҳ

Ҳар сабоҳӣ ки мсои гашту мсоӣӣ ки сабоҳ

Шуд дар ин субҳ чу хуршеди падедор аз ғайб

Айби пӯши ҳамаи он мазҳари пок аз ҳамаи айб

Вориси Аҳмаду Мӯсоу масеҳоу Шуайб

Ҳаҷаи асри имомӣ ки буд ӯ бе риб

Аинзмони заврақи дайнро бҳқиқти млоҳ

Мазҳари қудрати ҳақи сибти расӯли ду саро

Нахли тавҳиди гули боғи алӣу Заҳро

Ҳодии водии дайни воситаи халқу худо

Довари куну макони онкии бФрдои ҷазо

Буд аз дӯзаху фирдавси бадасташи мифтоҳ

Андари ин аср ки бозор дағал ёфт ривоҷ

Гашти рӯзи ҳамаи халқи ҷаҳон чун шаби доҷ

Натавон кард тағофули зи Сироҷу ҳоҷ

Яъне ин давр ки дарёӣ бало шуд маввоҷ

Бояд оварад зи ҷон рӯй бидон фалаки фалоҳ

Халқро ҳеҷ басар нест ҷузи андешаи зулм

Ҳама шеранд вале ҳайф ки дар бешаи зулм

Коргари омада бар решаи ҷони тешаи зулм

Магар ӯ ояд ва аз адл кунад решаи зулм

Варна ифсод замона напазирад ислоҳ

Хунаки Андам ки шавад он бшриъти Носир

Аз пас абр чу хуршеди дурахшони зоҳир

Олимиро кунад аз лавси мухолифи тоҳир

Гардад аҳкоми илоҳии бдрстии содир

Аз ҷанобаши зи ҳарому зи ҳалолу зи мубоҳ

Хсрўо эй бадали аҳли ҷаҳони муҳаррами роз

Ваии бадаргоҳи ту аз шоҳу гадо рӯй ниёз

Мо ҳамаи банда ва ту Подшаҳи бандаи навоз

Чашми умед сағираст бадаргоҳи ту боз

Ки ба мамдуҳ буд чашми умеди маддоҳ