Чун ту май хоҳем аз худ ба нигоҳии қонеъ

Ба нигоҳӣ шавад ин дидаи илоҳии қонеъ

Боиси даврӣ ман шуд тамаъи васли мудом

Кош мебуд аз аввал ба нигоҳии қонеъ

Шуд хароб аз ғам ӯ ҳар дилӣ оре нашавад

Худ ба вайронии як хонаи сипоҳии қонеъ

Рӯзу шаб буд нигоҳам ба ту ва бе ту кунун

Ба нигоҳӣ шудаам гоҳ ба гоҳе қонеъ

Ман ҳам озурда нигарадам зи дили озории ту

Гар ба озори гдоӣӣ шудаи шоҳии қонеъ

Ман ки май буд нигоҳам ба рахти бегау гоҳ

Ба нигоҳӣ шудаам гоҳи бгоҳии қонеъ

Ҳамаи каси чидаи зи боғи ту гули васл ва ( саҳоб )

Шуда аз боғи висолат ба гиёҳии қонеъ