Ғофиласт он ки аз дилами дил ӯ

Гўбиндиши зи оҳи ғофил ӯ

Кардаам ҷо ба базми ғайр ки ёр

Ноед аз шарми ман ба маҳфил ӯ

Чун ҷараси дил фиғон кунад гӯйӣ

Бар шутур бастаанд маҳмил ӯ

Ҳам фалак буд хасми дили ҳам ёр

То кадоманд зини ду қотил ӯ

Ҳар чаҳ дорад з дилбарӣ дорад

Ҷузи тараҳҳум ки нест дар дил ӯ

Дил чунин карда кори ман мушкил

Ки худ осон мабод мушкил ӯ

Ба ки гирами суроғи дил чу маро

Надиҳади каси нишони зи манзил ӯ

Чун фитад дар хаёли васл ( саҳоб )

Ақл хандад ба фикри ботил ӯ