Дарин сарои пари афсӯс чанд бошам оҳ
Паии сафар чу гадоён ҳамеша бар сари роҳ
намешавад чу фалак , даври гардишами охир
Ки гуфтааст ки умри сафар буд кӯтоҳ ?
Ҷаҳони зи шуғли сафари як дамами амони надиҳад
Ба он тариқ ки Мокӯии хешро ҷўлоаҳ
Дарин хароба дариғо куҷост деворӣ
Ки пушти хеши тавонам бар он ниҳод чу коҳ
Чунин ки ҳамчуи занонам ҳамеша дар чодар
Хатост даъвии мардии зи ман дарин харгоҳ
Тамоми умри ҳдиқи сафар буд корам
зи ман касе нашунида сети як сухан бе роҳ
Ба раҳравони сар ва кораст доимам , гӯйӣ
Ки мушти хок манаст аз замини қофилаи гоҳ
Ду гоми ҳамраҳи ман шӯ , чу ҳоли ман пурсӣ
Ки бишинавӣ чу қалами саргузашти ман дар роҳ
зи бас ки орзӯӣ дидан ватан дорам
Нуҳум барои паридан ба чашми худ пари коҳ
Наёфтам ба ғарибии як ошнои афсӯс
Ки то зи ҳоли азизон маро кунад огоҳ
зи шавқи нома ӣ ёрони з худ равад Юсуф
Садои боли кабӯтар чу башнавад дар чоҳ
Хуши он касе ки сафар чун кунад , тавонад кард
Ба сӯии хона ӣ худ бозгашти ҳамчуи нигоҳ
Наме рӯми зи сари роҳи шавқ , ҳайронам
Кадоми хонаи харобам супурдааст ба роҳ
зи тўФи каъбау бтхонаҳ , гардиши айём
Фиканда дрбдрми ҳамчуи ҳарф дар афвоҳ
зи умр ҳеҷ намонад аз ғами замонаи маро
Ки ришта мешавад аз хӯрдани гиреҳи кӯтоҳ
Фиғон ки пайкарам аз офтоби ҳодисаи сӯхт
Ба водӣӣ ки дарав нест сояи ҷуз дар чоҳ
Маро чу бахт забунаст , ёри ман чаҳ кунад
з офтоб нигардида ранги сояи сиёҳ
Сипеҳрро зи кафи ангушти моҳ нав афтод
Вале зи доғи дилам нохунаш нашуд кӯтоҳ
Дило ба зери сипеҳри ин чунин чаҳ май ҷӯӣ
Ба ҳайратам ки чаҳ гум кардае дарин харгоҳ
Фузуни зи поя ӣ худ , комӣ аз ҷаҳони матлаб
Ки оби ризқ ба мосура мехӯрд ҷўлоаҳ
зи тарки сар чаҳ сухан мекунӣ , ки ме мерай
Агар чу шамъи баради бод аз сари ту кулоҳ
Фазоӣ рӯй замин , ҷой истироҳат нест
Ба вақти хоб , кабӯтар азон равад дар чоҳ
Ба чашми покрўони қаламрави таҷред
Ҷаҳони касиф тараст аз замини қофилаи гоҳ
Абас ба тарбияти ман чаҳ мекашад заҳмат
Замонаро ним аз бандагони давлати хоҳ
Ҳазари зи расми навозиш , ки Тифли мағрурам
Маро шикастани сари беҳтар аз шикасти кулоҳ
Ба ин қадар ки шаб аз бом хона ам гузарад
зи тири нола ӣ ман , хорпушт гардад моҳ
Макун ба ҳоли ман эй бахти тираи гиря , ки ҳаст
Ба чашм серума кашида , сиришки оби сиёҳ
зи хоки тира ӣ ҳиндам шавад чу азми сафар
Намоядам ба назар , шакли ҷодаи бисмии аллоҳ
Фиғон ки пайкарам аз заъфи ҳамчуи соя шудаи сет
Ба хоки тираи баробар , дарин замини сиёҳ
Хуши он ки чун рӯм аз малики ҳинд , олӯда
Кашад шимол ҳарӣ , доманам ба гозргоаҳ
Аҷаб ки пок шавад пайкарами зи олоиш
Танами з об шавад суда ,гар чу санги фароа
Ба тўФи шоҳи Наҷаф рӯ кунам ки он роҳии сет
Ки Хизр роҳнамо бошаду худои ҳамроҳ
Шаҳи сарири вилоят , Халифа ӣ бар ҳақ
Ки меҳр ӯст ба маҳшар , шафиъи аҳли гуноҳ
Ғарази зи байт ба ғайр аз зуҳӯр маънӣ нест
Чу маънии омадаи беруни алии зи байти аллоҳ
зи бандагон дигар , хонаи зод мумтоз аст
Касе ба нисбат ӯ нест дар ҳарими илоҳ
Аҷаб ки по ба сари дайгарӣ наад қадараш
Чунин ки ёфта девори осмони кӯтоҳ
Насим , накҳати халқаш ба сӯии канъони барад
Гузашт аз арақи Юсуфи об аз сари чоҳ
Зиҳӣ ба саҷда ӣ хок дарат сипеҳри дўтоаҳ
Навиштаи сӯй дарат каъба , банда ӣ даргоҳ
Ту он шаҳӣ ки ба олами ягонае дар фақр
Азин чаҳ шуд ки ба даври ту саф кашид сипоҳ
Касе ки роҳ ба тавҳиди барда , ме донад
Ки ҳаст ҳалқа ӣ ҳола , каманди ваҳдати моҳ
зи остони ту бояд агар сарафрозӣ
Чу моҳ , нақши қадам бар фалак занад харгоҳ
зи ҷӯад ганҷ фишонат дирам таъаҷҷуб кард
Азон буд ба лабаши лоолаҳи алои аллоҳ
Ба даври шаҳна ӣ адли ту барқи хирмани сӯз
Баради зи бими сӯии хорбн чу мурғи паноҳ
Ба қасди кини туни тарафи кулоҳи ҳаркии шикаст
Ҳамон нафаси сар ӯро чу шамъ хӯрд кулоҳ
зи шавқи он ки магари тори сбҳаҳ ту шавад
Кунад дар оби гуҳар , риштаи ҳамчуи мавҷи шиноа
Ба ҳар диёр ки теғи ту соя андозад
Чу пой мор кунад дасти фитнаро кӯтоҳ
Ба даври адли ту деҳқон чу машъали мотам
Ба ҳукми хеши сари барқро кунад пуркоҳ
Ҳамин ба аҳди ту Юсуф нашуд зи банди озод
Ки чун бухор бурун рафт сояи ҳам аз чоҳ
Шҳо туе ки паии ёварии турои талабад
зи ҷаври чӯби муаллим чу Тифл гуяд шоҳ
Маро ки пери хирад , кӯдак дабистон аст
Барам ба ғайри ту бар дайгарӣ чигуна паноҳ
зи соя ?ут наравад сӯии офтоб касе
Ки рӯй ӯ нашавад ҳам зи офтоби сиёҳ
Дуе ба мазҳаби ихлоси ман зи бас куфр аст
Ду манзил аз паии тўФт яке кунам дар роҳ
Ба хоки ҳинди фурӯрафтаи пои ман дар қӣр
Бигир дасти маро ё алӣ вале аллоҳ
Салимро ба Наҷафи ҷазбае аноят кун
Ки шуд ба ҳинди дилаш чун саводи ҳинди сиёҳ
Ҳамеша то ки буд осмон ба сайру сафар
Марои ҷаноби ҳарими ту боди манзилгоҳ