Аз дили гила ӣ мо раҳ изҳор надонад

Ошиқ буд он Тифл ки гуфтор надонад

Таълим азон гир ки гуфтор надонад

Шогирд касе бош ки бисёр надонад

Он хастаи длоним ки вайронии мо ро

Ҳамсоя ӣ девор ба девор надонад

Дар ишқ , касеро хабар аз роз дилам нест

Оташ ба серуми сӯзад ва дастор надонад

Раҳмаст ба ҳайронии он каз чамани васл

Чун сарв ба пои хезад ва рафтор надонад

Бо ёри салими ин ҳамаи изҳор вафо чист

Айби гуҳари он ба ки харидор надонад