Белаб ӯ бода бар табъ аёғм ме хӯрд

Накҳати гул берух ӯ бар димоғам ме хӯрд

Дар тариқи ъшқбозии ҳркҷои парвонае сет

Серумаи хомӯшӣ аз дӯд чароғам ме хӯрд

Маст мехоҳад ки гул бар бор бошад субҳу шом

Лолаи хӯн аз дасти гулчинон боғам ме хӯрд

Ҷаври бахти тираро аз ман дарин водӣ мапурс

Дар замон зиндагӣ дидам ки зоғам ме хӯрд

Душманӣ дорад мудово бо ҷароҳатҳои ман

Гар ба даст пунба уфтад , хӯн доғам ме хӯрд

То қиёмат рӯй ҳушёрӣ намебинад салим

Ҳарки чун Мансур , ршҳӣ аз аёғм ме хӯрд