Ҷуръае то мехӯрд , хӯн дар аёғм ме кунад

То димоғӣ май расонад , бедимоғам ме кунад

Бас ки чун девонагон ошуфта мебинад маро

Боғбон бо чӯби гули беруни з боғам ме кунад

Қисмат ман нест ҳаргизи меҳрбонӣ аз касе

Чун сабо , парвонаи хасмӣ бо чароғам ме кунад

Бе ту ҳргаҳ май рӯми сӯии чаман , дар пои сарв

Об аз худ рафтанӣ дорад ки доғам ме кунад

Булбулам , аммо салим аз бевафоеҳои гул

Ашки хунин дар чамани ҳамчашм зоғам ме кунад