Хуррами онон ки ба дили роҳи таманнои бастанд

Чашм аз ҳар ду ҷаҳон чун лаби донои бастанд

Монеъи ҷилва ӣ маънӣ буд ин нақш ва нигор

Дар миёни ман ва ӯ парда ӣ дебои бастанд

Натавон шаб ба сари кӯии ту пинҳон омад

Дили нолони ҷарасӣ буд ки бар мо бастанд

Аз паии ъушрати девона бисот афканданд

Домани кӯҳ чу бар домани саҳрои бастанд

Зиндагӣ нест матоъӣ ки бар он дил банданд

Тӯҳматӣ буд ки бар Хизру масеҳои бастанд

Духтари токи ҳалоли омада дар хона ӣ мо

Ин никоҳии сет ки дар олами болои бастанд

Ҳасанро зеварӣ аз ишқ набошад хуштар

Ин ҳино буд ки бар дасти Зулайхои бастанд

Ҳеҷ кас роҳ надорад ба саропарда ӣ қурб

Бар ту эй дил дар ин базм на танҳо бастанд

Ришта ҳаргиз набӯд сахти чунин , пиндорӣ

Пои мурғи дили ман бо раги хорои бастанд

Соқёни духтари перӣ ки ба ҷои мондаи зи ток

Хуб карданд ки бар гардани минои бастанд !

Абр бо сабза ӣ лаби ташна ӣ мо кам лутф аст

Боғбонро чаҳ гунаҳ , оби зи болои бастанд

Андалебони чаман аз ситами боди хазон

Аҳду паймони ҳама бар байза ӣ анқои бастанд

Хешро то ба биёбони талаб гум накунанд

Бе қаророни ҷарас аз обила бар пои бастанд

Ҳеҷ каси маърака ӣ шӯҳрат маҷнӯн нишкаст

Ин тилисмии сет ки бар номи слимои бастанд