Бисмии аллоҳи арраҳмони арраҳим
Ҳаст Асои раҳи табъи салим
Ровии афсона ӣ аҳли карам
Тӯтии пари рехта , яъне қалам
Нақл кунад каз паии сомони кор
Қофилае ҷамъ шуд аз ҳар диёр
Хостаҳ чун меҳри зи машриқи тамом
Азм сафар кард ба сарҳади шом
Қофилае мардум ӯ бо савоб
Гашта ҷаҳонро ҳама чун офтоб
Нақди хирад , моя ӣ бозорашон
Ҷинси ҳунар буд ҳамаи борашон
Аз рахшони нури саодати аён
Бар сарашони боли ҳумои соябон
Шоду шукуфтаи ҳама бо икдгр
Ханда ӣ ҳаряк чу гул аз рӯй зар
Хайма зада ҳаркии сазовори худ
Ҳамчуи шукуфа ба сари бори худ
Ғайри ҷараси ҳеҷ дилӣ дар ҷаҳон
Нола намекард дар он корвон
Соя кун хаймае аз ҳар канор
Бартарафи дашт чу абри баҳор
Меҳр чу сар дар пас кҳсори барад
Қофилаи дастии зи паии бори барад
Гашти равон аз паии ҳам корвон
Ҳамчуи сиришк аз мижа ӣ ошиқон
Ҳар ҷарасии замзама оғоз кард
Гумшудагонро ба раҳ овоз кард
Каф ба лаб аз мастӣ бисёр дошт
Ноқа надонам ки чаҳ дар бор дошт
Рафт ба таъҷили зи оромгоҳ
Қофила чун як ду се фарсанги роҳ
Даҳр шуд аз зулмати шаби ногаҳон
Серумаи каши дида ӣ сайёрагон
Буд шабӣ чун дили гмраҳи сиёҳ
Тираи дарав чун мижаи шамъи нигоҳ
Рафтаи хур аз олам ва дар марг ӯ
Гашта сияҳи пӯши ҷаҳони дурӯ
Гашта зи баси зулмати шаб , рӯй моҳ
Ҳамчуи рухи сафҳа ӣ машқии сиёҳ
Бардаи шабихун ба сари зулфи ёр
Карда сафи лашкар ӯ тору мор
Чун шаби ҳиҷрони зи саҳари ноумед
Аз маи нави зангии абрӯи сифед
Шбпраҳи ҷавлонгари ин куҳнаи кох
Мурғи чаман , ғунча бар атрофи шох
Чархи сияҳи дил , ҳамаи дам аз шаҳоб
Тир фиканда зи паии офтоб
Зулмат шаб гашта зи бими хатар
Серума ӣ хомӯшии мурғи саҳар
Зери фалаки ҳамчуи замини масоф
Хуфтаи ҷаҳонӣ ба таҳи як лиҳоф
Кард зи баси зулмати шаби аштлм
Қофилаи сарришта ӣ раҳ кард гум
Гашт дар он водии зулмати нишон
Зангии шаби раҳзани он корвон
Дар талаби роҳи зи наздику давр
Қофилаи саргаштатар аз хайли мӯр
Дасту дили ҷумла чу аз кор шуд
Оташӣ аз давр намӯдор шуд
Рӯй ниҳоданд равон бе қарор
Ҷониби оташи ҳамаи парвонаи вор
Бар асари шуъла дар он рӯй дашт
Як дўсаҳи фарсанг чу паймӯдаи гашт
Равза Эй омад ба назари ҳамчуи нур
Санги баннояши ҳама аз кӯҳи тавр
Файзи зи касрат шудаи зоҳири дарав
Ҷӯад ва сахо гашта муҷовири дарав
Ҷумлаи қнодили вайу шамъдон
Чун дили ошиқ шудаи вақфи касон
Дидаи зи баси файзи з ҳар манзараш
Каъба шудаи ҳалқа ба гӯш дараш
Шамъ дарав гашта илм дар сахо
Дода ба душмани сари худ борҳо
Ҷониби он равза касе дар замон
Рафт ки пурсади хабарӣ зон макон
Гуфт ба ӯ шахсе азон сарзамин
Мақбара ӣ ҳотами тои сети ин
Бор гушӯданд дар он хуши макон
Бар дар ӯ ҳалқа шуд он корвон
Биҳдаҳи гӯйии зи миёни гуруҳ
Гуфт ки эй ҳотами дрёшкўаҳ
Қофила ӣ мо шудаи меҳмони ту
Чашми ниҳодаи ҳама бар хон ту
Зуди паии моидаҳ тадбир кун
Қофила ӣ гуруснаро сайр кун
Буд ҳануз ин суханаш бар забон
Каз паии сари гиряи кунони сорибон
Гуфт ки хӯрд он шутур барқ тоз
Муҳра ба дил аз фалаки ҳуққаи боз
Ин суханаш кард чу дар гӯши роҳ
Ҷусти саросема чу аз синаи оҳ
Гуфт ки баранд сарашро зи тан
То ки шавад моидаҳ ӣ анҷуманам
Мардуми он қофиларо хосу ом
Дод сало бар сар хон таом
Аз ғами ҷмозаҳи дил танг дошт
Бо карами ҳотами тай ҷанг дошт
Рафт сӯии турбат ӯ саргарон
Чун нигаҳи ёри сӯии ошиқон
Гуфт ки эй ҳотами соҳиби карам
Хостам аз ҷӯади ту файзӣ барам
ТўФи мазори ту ба ман шавам шуд
Ҳиммати ту бар ҳама маълум шуд
Ёфтам акнӯн ки чаҳ сон бӯда аст
Ҷӯади ту аз мол касон бӯда аст
Чанд зании лофи карам чун саҳоб ?
Ба ки набахше дигар аз баҳри об
Чанд кунӣ эй ба саховати илм
Ҳамчу май аз кӣса ӣ мардуми карам
ӯ шуда дар таънаи занӣ бе қарор
Рӯҳи карами пешаи азуи шармсор
Буд хуии афшони зи хиҷолат ба роҳ
Ҳамчуи туҳидаст бар қарзи хоҳ
Субҳ ки ин ноқа ӣ гетии навард
Аз тарафи дашти барангехти гирд
Соҳиби ҷмозаҳи паии кори худ
Гашти фурӯмондатар аз бори худ
Буд саросема ки аз як канор
Хост ғуборӣ чу хат аз рӯй ёр
Шуд чу ба он қофилаи наздик тар
Ноқа саворӣ шуд азон ҷилва гар
Бори шутури атъима ӣ бе карон
Ноқа ӣ дигар ба радифаши равон
Кишти аён зон ду қавии тани ҷамал
Аз тарафи бодияи кӯҳу ктл
Ноқа ӣ срсррўши хуши такӣ
Кӯҳ ба пушти вайу кӯҳони яке
Барқи аноне ки чу фили саҳоб
Ҳайкали гардан будаш офтоб
Аз асари тундии он хуши нишон
Хок ба рафтор чу реги равон
Гуфтӣ азон сон ки сбктоз буд
Ҳамчуи шутурмурғ ба парвоз буд
Аз арақи шарм ба гоҳи диранг
Оина ӣ зонуӣ ӯ бастаи занг
Кӯҳ , шикастаи камар аз рон ӯ
Ҷл шудаи абри сари кӯҳон ӯ
Чист ба дасташи ҷараси нағмаи соз
Шоҳиди мастӣ ки шавад знгбоз
Соликии озодаи зи сомони роҳ
Сина ӣ худ дар бағалаши нони роҳ
Аз хӯришу моидаҳ ӣ рӯзгор
Шуъла сифат карда қаноат ба хор
Каф ба лаб оварда зи мастӣу ҷӯш
Бар сифати сӯфии пашминаи пӯш
Бими вай аз даврӣ манзил набӯд
Гарчи шутур буд , штрдл набӯд
Карда намоёни ҷли рангин ба ноз
Ҳамчуи арӯсӣ ки намояди ҷҳоз
Ронад ба суръати шутури он навҷавон
Гашт чу наздик ба он корвон
Рафт сӯии равзаи нахустин чу бод
Кард тавофии зи сари эътиқод
Пас ба сари қофила ӣ бе шумор
Соя фикан гашт чу абри баҳор
Мардуми он қофиларо ҷобаи ҷо
Дод сӯии турбати ҳотами сало
Суфраи паии моидаҳ тартиб дод
Ҷониби он тайифаи бараду кушод
Суфрае аз моидаҳи ороста
Ёфта дил ҳарчӣ дарави хоста
Суфра чу бардошта шуд аз миён
Ъзртлби гашт азишон ҷавон
Қоида ӣ лутфу карам тоза кард
Рӯ ба сӯии соҳиб ҷмозаҳ кард
Гуфт гулӣ аз чамани ҳотамам
Ҳамчуи забон бар сухани ҳотамам
Дӯши зи андеша чу хобами рабӯд
Шуълаи сифати гарм ба чашмам намӯд
Гуфт ки имшаби зи қазои ногаҳон
Қофилае гашти марои миҳмон
Мақдамашон гарчи хуши оҳанг буд
Вақти чўдсту дили ман танг буд
Як шутур акнӯн зи ҳамон корвон
Қарз гирифтам пай тартиб хон
Хез ки ҳангоми хур ва хоб нест
Дар лаҳадам аз паии ин , тоб нест
Моидаҳ эй дархури эҳсони ман
Ончӣ ту дидӣ ба сар хон ман
Ҳамраҳи як ноқа ӣ раҳвор , зуд
Ҷониби он қофила бар ҳамчуи дӯд
Чун рисии онҷо ки буд корвон
Пеши рӯу моидаҳро бигузарон
Маъзирати ман ҳамаро тозаи даҳ
Ноқа ба он соҳиби ҷмозаҳи даҳ
Мардуми он қофиларо ин сухан
Шӯр баровард зи ҷону зи тан
Ҳаркасӣ аз баҳри Муродӣ чу бод
Рӯ ба сӯии турбати ҳотами ниҳод
Соҳиби ҷмозаҳ ҳам андоз кард
Гиряи кунони маъзират оғоз кард
Гуфт ки эй шамъи шабистони ҷӯад
Ваии кафи ту абри гулистони ҷӯад
Беадабӣ кардаам аз ҳад ба дар
Ту зи адаб кардан ман даргузар
Чун здмти даст ба домон чу хор
Домани худ ҷамъ макун ғунчаи вор
Ҳамчуи дилат , рӯҳи ту масрури бод
Ҳамчуи рахт , хоки ту пурнури бод