Дар дарҷи ақиқи лабати нақди ҷони ниҳод

Ҷинсӣ азиз ёфт , ба ҷое ниҳони ниҳод

Қуфлии зи лаъл бар дар он дарҷ зад лабат

Холии з анбар омаду Меҳрӣ бар он ниҳод

Борӣктар аз мӯи камаратро дақиқа Эй

Ногоҳ дар дил омад номаши миёни ниҳод

Ширинтар аз шукр ба сухан дар латифа Эй

Рӯят намӯд лаъли ту номаши даҳони ниҳод

Аз қоматати хаёл мисолӣ намӯд боз

Дар кисвати латифи дили онро равони ниҳод

То кӣ чу шамъи сӯхтаро май кашам ба дам ?

Кӯ бо ту дар миёни сарви ҷони ройгони ниҳод

эй дили мҷўии суди зи савдоӣ ӯ ки ишқ

Бунёди ин муомиларо бар зиёни ниҳод

Эзади ҳавои хок дар дӯсти пеш аз он

Дар ҷони ман ниҳод ки дар хоки ҷони ниҳод

Ҷонами ҳаётӣ аз назари дӯст вом кард

Дили пеши тири ғамза ба расми нишони ниҳод

Наргис чу кард сунбул ӯ шонаи мӯ ба мӯ

Овараду ҷамъ бар тарафи арғавони ниҳод

Хаттӣ ба рӯй кор баровард оқибат

Саргаштаи зулфи ҳамагӣ бар карони ниҳод

Рӯйиши нишон ғолия дорад магар ки рӯй

Бар хоки пои Подшаҳи Комрони ниҳод

Султони Увайси довари дайн каз камоли адл

Дар салтанати қавоиди нӯшин равони ниҳод

Аз кӣсаи Фўозли анъом ом ӯст

Ҳар гавҳари нафис ки кон дар дукони ниҳод

Умрии Аннани тавсани айём чарх дошт

Чун пери гашт дар кафи ин навҷавони ниҳод

Дар аҳд ӯ ба ғайри тарозуии боркаш

Айёми бирка буд ки бори гарони ниҳод

То дид каҳкашони бтриқи раҳаши фалак

Баси чашмҳо ки бар тарафи каҳкашони ниҳод

Нусрат ки мурғи байзаи пӯлод теғ ӯст

Бар шохсори роят ӯ ошёни ниҳод

Чун сади оҳанӣн ҳисомаш кашида дид

Чархиши лақаби Сикандари гетии ситони ниҳод

Чун дасти дирафшони ҷаводаш кушода ёфт

ӯро замонаи Мӯсои дарёи бенон ниҳод

эй вориси нигини сулаймон каз эътиқод

Сар бар хати мтоўътти инсу ҷони ниҳод

Шабдизи хусравии замаи нав рикоб ёфт

То шаҳсавори қадари ту по дар миёни ниҳод

Қадари ту бо смоки синон дар синон фиканд

Сяти ту бо шимоли Аннан дар Аннани ниҳод

Баннои рӯзгор ки ин хишти зарнигор

Бар тоқи чорумини баланди осмони ниҳод

Чун авҷи боргоҳи ҷалоли туро бидид

Бар кунад меҳри азу ва барин остони ниҳод

Дар коми Тифли хасми ту чун доя шер кард

Гардуни луоби ақрабяш дар лабони ниҳод

Аз пушти душман ту наомад буруни яке

Ғайр аз синон ки гавҳаряш ме тавон ниҳод

Зоти ту гашти воситаи ақди гавҳарӣ

Косори лутф дар садаф кун факони ниҳод

Дар қабзаи тасарруфи ту теғи осмон

Танҳо на кору бори замину замони ниҳод

Эзади мадор на фалаку Осиёи чарх

Бар оби ин блорк оташ фишон ниҳод

Ҳар барраро ки гурги бадви рант боз ёфт

Дар дам гирифту барад ва ба пеши шубони ниҳод

Аз ҳарфи малику дайни хиради ангушт бар гирифт

Дар рӯзгори амри ту бар дидагони ниҳод

Дар хоки даргаи ту ки бо машк ҳамдамаст

Табъи замонаи хосияти заъфарони ниҳод

Дар рӯзи ҳиммати ту аз ифлоси маҳзарӣ

Бинвишт чархи сифла ва дар дасти кони ниҳод

Ҳар ҳарбро ки мураккаби ту як ду паии супурд

Сад солаи баҳри қӯт эй устихони ниҳод

Бинмуд ханҷари ту дарон арса ҳафт хон

Баси косҳои сирка барон ҳафт хон ниҳод

Қудрат макуну пояи худ чун қиёс кард

Дасти ҷалолу мартаба бар ломакони ниҳод

Бе дасти маснади ту мзлзли ниҳода буд

Авзоъи тахти бахти ту дастӣ барон ниҳод

Аз ховарат ҳамеша бгрдўн зар овараданд

Ҷузи рояти ин хароҷ ки бар ховарони ниҳод

Шоҳои ман он касам ки хирад дар сухани маро

Шери сифати фасоҳату бабри баёни ниҳод

Бас дар обдор ки табъам ба давлатат

Дар остину домани охири замони ниҳод

Он назмҳо ба мадҳ ту кардам ки ақл азон

Ҳар нукта дар муқобилаи як ҷаҳони ниҳод

Дар даври давлати ту ки бо даври осмон

Ҳар вазъро ки гуфт чунон он чунон ниҳод

Авзоъи мамлакати ҳамаи некӯ ниҳода аст

Ҷузи вазъи ман ки беҳтари азин ме тавон ниҳод

Аитои дарин қасида фитодаст ва ин тариқ

Расмӣаст бас қадим нагӯйӣ фалони ниҳод

То мекашад сарири зари офтоби субҳ

Баси рӯзгори пели сипедмони ниҳод

Бодои мутӣъи ҳиндӯии пели ту субҳи кӯ

Сар дар саводи лашкари Ҳиндӯстони ниҳод

Ҷовиди ҳкмроғн ки баноми ту дар азал

Эзади асоси салтанати ҷовдони ниҳод