Чаман аз булбулу гул , барг ва навое дорад

Олам аз талъати ту , нур ва сафойӣ дорад

Маҷлиси айши бёроӣ ки ризвони биҳишт

Дидаҳо бар сари раҳ , гӯш салое дорад

Бар саропардаи гули парда саро шуд булбул

Ростии гул ба наво , парда сарое дорад

Варақи сӯрати наққоши Фрўшў ки кунун

Шох бар ҳар варақӣ , чеҳра гушойӣ дорад

Чун гули оризи глбўии ман аз сунбули ту

Боғ бар ҳар тарафӣ , ғолия сое дорад

Чанг дар домани гулзор задан чун сунбул

Натавонад , магари он кас ки навое дорад

Гули танги моя ва кам умр фитодасту чанор

Вусъати дстгаҳу тӯл ва Бақоӣ дорад

Сарв дар домани ҷӯ пой кашидаст дароз

Ростии хурраму ороста ҷое дорад

Ҳарчӣ дар доираи марказ хокаст кунун

То ба мадфӯни лаҳад , нашав ва намое дорад

Хок зангор бароварду хўшознгорӣ !

Ки аз ӯ оинаи дида ҷилое дорад

Абри наврӯзи ҳамаи рӯза чу ман ме нолад

Ҳеҷ шак нест ки ӯ низ ҳавоӣ дорад

Сарв дар хизмат шоҳаст , чу салмони ҳамаи рӯз

Даст бардошта оҳанг ва дуое дорад

Ростии нек шабиҳаст ба халқи хуши шоҳ

Гул ба шартӣ ки қарорӣ ва вафое дорад

Онкии хӯришади фалаки брФлки ҳиммат ӯ

Бо вуҷӯди азимати шакл сҳое дорад

Вонкаҳ бо нисбати овоза ӯ дар олам

Сяти шоҳони ҷаҳони ҳукм садое дорад

намекунад даъвии шоҳӣу гувоҳаш адл аст

Ростии даъвӣ ӯ адл гўоиӣ дорад

эй карӣмӣ ки ҳамаи вақт з хон карамат

Меъдаи ози шиками хор балоӣ дорад !

Субҳро тарбияти рои ту пурвирд ба меҳр

Субҳ аз инаст ки пайваста сафойӣ дорад

Гавҳар аз ҳалқа ба гӯашони ғуломон ту шуд

Сабаб онаст ки зебӣ ва баҳоӣ дорад

Пеши дасти ту арақ мекунад аз шарми саҳоб

Офарини бод бар онкас ки ҳаёе дорад !

Чун муҳӣти карамат мавҷ занад дарё ро

Натавон гуфт ки файзӣ ва атое дорад

Пеши қадари ту фалак чист ? ки қудрат чу фалак

Зада бар ҳар тарафии парда сарое дорад

Бар ҳар он бум ки шаҳбози ту рӯзӣ бигузашт

Ҳар ғробиш кунун Яман ҳавоӣ дорад

Зирзини ашҳби тозии туро дид ҷаҳон

Гуфт ҷамшед ба зини бод сабое дорад

Чарх бар пои ту сар май наад ва гар наниҳад

Ҳиммататро чаҳ ғам бесар ва пое дорад

Дар бенон ту чу събон синон ёфт замон

Гуфт : Мӯсоаст ки дар даст Асое дорад

Харгаҳи ҷои ту болой самовот заданд

То само низ бидонад ки самое дорад

Кас нагаштӣ ба қазои розӣ агар донистӣ

Ки қазои ғайри ризои ту ризоӣ дорад

Гирди маймуни саманди ту ғуборӣ аҷаб аст

Ки аз ӯ дидаи иқбол ҷилое дорад

Изки субҳи шабонгоҳ ба машриқ бирасад

Гӯ чу роят ба мисли роҳнамоӣ дорад

Биҷуз аз ханҷари калак ту надорад имрӯз

Гар ситами хавфӣу инсоф раҷоӣ дорад

То ҷаҳонро мутавотири шаб ва рӯзӣ бошад

То шабу рӯзи сабоҳӣ ва мсоиӣ дорад

Боди фаррухи шабу рӯзи ту ки айёми давом

Ба бақои ту чу фархунда лақое дорад !