Моро аз ту чашми бади айём ҷудо кард
Чашми бади айём чаҳ гӯям чҳо кард ?
Бо чашму дили сӯхтагони рӯзи фироқат
Он кард ки бо равшании шамъ сабо кард
Мо ёр надидем ки бо ёри басари барад
Мо дӯст надидем ки бо дӯст вафо кард
Зулфат ба сари хешу ҷамолат ба ҷудоӣ
Ҳаряк чаҳ даҳуми шарҳ ки бар ман чаҳ ҷафо кард
Бе нури ҷамоли ту назар парда нишин шуд
Бар мардум ва бар хеш дар дида фаро кард
Чашмами з ҷаҳон дошт ғуборӣу ҳиҷобӣ
Дидори ту он ҳар ду мубаддил ба сафо кард
Умрӣ ки равад бе ту наме боядам он умр
Май боядам он умр дигар бора қазо кард
Бар буии ту ҷон рафту зи кӯии ту ҳамон дам
Ҷонӣ дигар оварад сабо дар тан мо кард
Бо ин ҳама бо ӯ наздам дам ки шунидам
Кӯ рафту ҳадиси сари зулфати ҳама ҷо кард
Аз хӯни дилами дидаи чунон гашт ки мардум
Зин гӯша бидон гӯшаи тараддуд ба шино кард
Ман дар ғами онам ки хаёлат ба чунин ҷой
Чун омад ва чун рафту шаби ором куҷо кард ?
« алмнаҳи ллаҳ » ки кунун бахти ман аз хоб
Бедор шуду дида ба дидори ту во кард
Венаи чашми Ромади дидаи ман серумаи иқбол
Аз хок дар хусрави ҷамшед лақо кард
Дорои ҳасани номи ҳасании насбу асл
Кӯи кори Ироқ аз паии эҳсон ба наво кард
Султони замон , шайхи ҳасан , онкии замона
Теғу қаламашро сабаби хавф ва раҷо кард
Ҷамшеди фалаки қадар ки хуршеди ҷаҳони тоб
Аз рои карами густар ӯ касб зё кард
Гоҳе фалакаши довари ҷамшед нигин хонд
Гоҳе лақабаши довари хуршед лақо кард
Аз нури дилаши субҳи дили афрӯз сафо ёфт
Вази файзи кафши абри гуҳари бор ҳаё кард
эй шоҳи адуи коҳ ки инсофи ту аз коҳ
Дафъи ситами ҷозиба коҳрбо кард !
Рмҳт ба синони омили он шуғл хатир аст
Коъҷози кафи Мӯсои умрон ба Асо кард
Қавлат ба баёни мҳиии он феъл шариф аст
Косори дами исои умрон ба дуо кард
Ноҳид паноҳед ба базми ту ва рое
Май хост варо мутрибаи парда саро кард
Бисёр бигардед фалаки гирду соқт
То қадари тўоши муттасили парда саро кард
Дасти ту ки бо без Аёдӣаст кушода
Ҳоҷоти хилоиқи зи сари дсо раво кард
Теғи ту ки садӣаст з пӯлод кашида
Дафъи ситами фитнаи ёҷўҷ бало кард
Шамшери ту овозаи расонид ба ФъФўр
Ҳоле ба мусулмоняши ангушт намо кард
Исломи ту парвонаи фиристода ба қайсар
Оташкадаи куфр ба парвона раҳо кард
Ҷое ки муҳӣти кафати иҷроӣ ҷаҳон ронад
Вақте ки дили равшанати изҳор сафо кард
Аз рӯй ту шуд абри хаҷал ваон зи ҳаё буд
Вази меҳр ту зад субҳи нафас ваон зи зко буд
Бадхоҳи ту қасди сар худ дошт валикин
Теғи ту зи якдигарашони нек ҷудо кард
Қадари ту шабии куҳнаи қабое ба фалак дод
Аз рӯй замини бӯси фалаки пушт дўто кард
Пеш аз қад ӯ буд ба ҳаряки зи кавокиб
Бахшед каллаи ворӣу боқӣ ба қабо кард
Гар хашми ту бар кӯҳ занад бонг наёрад
Кӯҳ аз фазаъи хашми ту оҳанг садо кард
Он рӯз ки машшотаи тақдири илоҳӣ
Ороиши рухсори арӯсон само кард
Шмири ту оина рӯй зафари сохт
Инсофи туро воситаи ақд банно кард
Фии алҷмлаҳ , туро шоҳи мулӯки умарои сохт
Алқсаҳ , марои мейри мулӯк шуъаро кард
Шоҳои фалак бе сарви по даст баровард
Якборагии аҳволи маро бесар ва по кард
Каси буи вафое нишнидаст зи айём
Ҳар кас ки аз ӯ буии вафои ҷуст хато кард
Чандон дами дил сӯхтагон дод бидон буи
Айём ки хӯн дар ҷигари машк хато кард
То ҳар бадви некӣ ки дарин маркази хокӣ
Давр гузарон кард ба тақдир худо кард
Даври гузарон бар ҳасби рои шумо бод
Даври гузарон кӣ гузар аз рой шумо кард