Дилро ҳавои чашми ту бемор ме кунад

Ҷонро умеди васли ту тимор ме кунад

Таррори турраи ту дилами баради оризат

Рӯ вониҳода пуштӣ таррор ме кунад

Аз бандагии қад ту шуд кори сарви рост

Озодӣ аз ту дорад ва ҳамвор ме кунад

Холи ту пеши чашми ту зънбр бихӯр кард

Венаи баҳраи қӯти дил бемор ме кунад

Ҳушёр бош эй дили ғофил ки чашми ёр

Мастасту қасди мардум ҳушёр мекунад !

Дидор ӯ ба хоб хаёласт дида ро

Корӣаст инки давлат бедор ме кунад

Дарбаст бо дилами даҳани танг ӯ ба ҳеҷ

ӯ ин чунин музоиқа бисёр ме кунад

Афтодаи дили зи кор ба якборагӣ ки ёр

Ҳарҷо ғамӣаст бар дили ман бор ме кунад

Мурғи шикастаи боли дили ман ки рӯзу шаб

Парвоз дар ҳавои рух ёр ме кунад

Ташвиш аз он ду доми диловез май барад

Андеша зон ду тарк камондор ме кунад

Мастаст ва бе хабари магар аз даври адли шоҳ

Чашми сияҳи дилаш ки дил озор ме кунад

Дорои аҳд , шайхи ҳасан , онкии хизматаш

Чархи дўто ба чорўбаҳ ночор ме кунад

Шоҳӣ ки дар ҳалоки аъодӣ ба рӯзи разм

Эҳёии расми ҳайдар каррор ме кунад

Равшан шуд инки аз ғазаб ӯст коФтоб

Хуноби лаъл дар дил аҳҷор ме кунад

Пӯшида нест каз карам ӯст космон

Дебои сабз дар бар ашҷор ме кунад

Аз шарми рои равшан ӯ ҳар шаби офтоб

Чун сояи саҷдаи пас девор ме кунад

эй хусравӣ ки кавкабаи рои равшанат

Ройоти офтоб нигунсор мекунад !

Аз табиби халқи нофаи гушои ту шама Эй аст

Боди он ривоятӣ ки з гулзор ме кунад

Аз файзи дасти баҳри ясори ту қатраи ист

Абри он тарашшӯҳӣ ки ба ақтор ме кунад

Дар қатъу фасли душмани бади асли бдгҳр

Теғи ту покии гуҳар изҳор ме кунад

Ту мултафит машав ба адуи зи онкии худ фалак

Тадбири дафъи фитна ашрор ме кунад

Коникс ки кард дар ҳақи дорои бадӣ ҳануз

Наққоши нақш ӯ ҳама бурдор ме кунад

Гар муртафаъ шаванд нуҷуми фалак чаҳ бок ?

Рои ту ҳукми собит ва сайёр ме кунад

Пер ар буд ваъдаи тадбир чун накард

Умеди доштам ки магар пора ме кунад

Зомсол низ қурби се ма рафту банди гиш

Бо ман ҳамон ҳикоят пирор ме кунад

Дар ҳасби ҳоли тазкира назм карда ам

Назмӣ ки касри лўл шҳўор ме кунад

Кории з пеш меравад аз лутфи шоҳяш

Ин назмро пеши ту дар кор ме кунад

То ҳар баҳори хомаи наққоши рӯзгор

Бар хори нақши сӯрат Фархор ме кунад

Сарсабзи боди гулбуни ҷоҳи ту то зиришк

Дар чашми душманони мижа чун хор мекунад !