Қадам на бар сар ҳастӣ ки ҳаст ин пояи аднӣ
Варои ин макон ҷоеаст олӣ , ҷой туаст онҷо
Раҳо кун ҷинс ҳастиро , ба тарки худ фурӯшӣ кун
Ки дар бозор дайн хоҳанд зад бар рӯяти ин коло
Асоси олами боло барои тест ва ту ғофил
Ту қадари худ наме доне ки дорои мансаби воло
Ту аз афлок болоӣ нагуфтам зери болоӣ
Агар зер фалак бошад чаҳ бошад зер то боло
Касе боло буд кораш ки аз ало гузар ёбад
Марви болои Марв , зеро ки натавонӣ шудани боло
Дарахт лодўшох омад , яке ширку дувуми ваҳдат
Бизан бар шохи ваҳдати даст ва бар шох дигар на по
Ба бе тъўизи бисмии аллоҳ , Марв дар шореъи ваҳдат
Ки дар бидои ло , ғӯласт то сарманзили ало
Дилатро бо ғами ишқаш ба маънии ошнои даҳ
Ки танро ошно кардан , наме шояд дарин дарё
На ҳар кӯ неъматӣ дорад шарифи астўи азизи онкас
Ки гул дар доман хорасту зар дар кӣсаи хоро
зи каҷи бинӣ агар нақшӣ , ба чашмат зишт ме ояд
Ту вақте рост байн бошӣ , ки бинии зиштро зебо
Ба гирди каъбаи дили гирд ва ҳаҷӣ кун , ҳамаи умра
Чаҳ май гардии дарин бидо , ки поён несташ пайдо
Чаҳ воҷиби сохтани худро вагарнаи хонаи раҳмат
Гшонд сетанд дрдри ваии қадам гармӣ наҳй фармо
зи шаръи Аҳмадат роҳӣаст равшани пеши лекини ту
Чаҳ хоҳӣ дид азин раҳ чун надории дидаи бино
Ту айни иззати нафаси азиз ар ончӣ май хоҳӣ
Рӯ аз қофи қаноати ҷӯ чу анқои маскану маъво
Чу шаҳбоз аз пай туъма машав побаст қайди худ
Казон рӯи шоҳ мурғон шуд ки худро кард кам анқо
Нишаст боз дар дастасту маснад зон кунад сина
Вале мискин намебинад ки дорад бандро барпо
Ба ҳркорӣ ки хоҳӣ кард зи аввал бар забон овар
Мубораки номи яздонро табораки рбнои алоълӣ
Суханҳои бузургонро нишони андари дилу хотир
Ки ҳосил мешавад зи анфоси дарёи ънбрсоро
Сухан файзӣаст раббонии бузургу хирад чун борон
Ки бар хотир ҳаме ояд фурӯд аз олами боло
Суханро бар замин натавон фикандани ҷумла чун борон
Басӣ дар гӯш бояд кард , ҳамчун лўлўлоло
Сухан бо ҳаркасӣ бояд ба қадари фаҳм ӯ гуфтан
Чаҳ дарёбанд анъом аз румузу нуктау ?има
Туро сарсом ҷаҳласту сухани беҳуда май гӯйӣ
Ҳакимӣ нест ҳозиқи худ ки дармонӣ кунад дардо
Алоҷи иллати сарсом уннобасту нилӯфар
Ту май ҷӯии зхрмоу адаси дармон ? зиҳии савдо !
Чу оташи тезӣ ва гармӣ кунӣ дар ҳаркасии уфтӣ
Ҳамон беҳтар ки биншинӣ зи сар берун кунӣ сафро
Ғариқи неъмат дунё диҳад ҷон аз паии ноне
Чу дар дарёи зи шавқи оби мискини соҳиби истисқо
Бомед ҷӯин ноне ки ҳосил гардадат то кӣ
Дар оташ бошӣ ва дӯдат равад бар сари танури осо ?
Ба ҳарҷое ки хоҳӣ рафт хоҳии худ ризқи худ
Нахоҳад беш ва кам гаштан ба ҷои блқоу ҷоблсо
Ҳама вақте нишоед хӯрд ҷоми шодӣ ар вақте
Ғамӣ ояд , махӯр зон ғам ки бошад хор бо хурмо
Муроду коми дунёеи музир чун заҳри моромд
зи баҳри заҳр ҳар соъати мард дар коми аждарҳо
Макун қасд касе каз баъди чандини сол дар олам
Ҳануз имрӯз бар дораст нақши қосиди доро
Шунидам малики дорои гашти дори алмалики Искандар
На Искандар бимонад на доролмлк на доро
Туро болои ҷисму ҷон мақомӣ додаанд эй ҷон
« макун дар ҷисму ҷони манзил ки ин дунаст ва он воло »
Даруни аҳл ирфон нест ҷои ?данеу уқбо
« қадам аз ҳар ду берун на на ӣнҷо бош на онҷо »
Ҷоҳни сунъи сонеъро чу ғоят нест , ҳаст имкон
Ки бошад олимии дигари буруни зини олами мино
Бқўл « лӣси ллонсони алои мо саъй » саъйӣ
Ҳаме кун то шавад моҳи навати бадари ҷаҳони оро
Агар чаҳ аз « валави шино » наме шояд гузар кардан
Вале ҷаҳдят май бояд ба ҳукм « ҷоҳдўои Фино »
Ба худ пардози рӯзӣ чанд каз андешаи оташ
Нахоҳад буд аз ҳасрат ба худ парвона вааш парво
Тӣаи ҳирси пари оҳӯ чу тозии нафас чун саг ро
Ба саҳрои қаноати рӯ ки бе оҳӯаст он саҳро
Шаби бурное ар дар хоб будӣ буд ҳам узрӣ
Чаҳ хусбӣ , каз саводи шаби баёз субҳ шуд пайдо
Шукуфа ранг шуд мӯят чу сарви он ба ки бурное
Ба раъное ки бар перони нзибди кисвати дунё
Тавон нурӣ ки аз хуршед рахшон мешавад ҳосил
зи хоки тира май ҷӯии зиҳӣ сар гашта шайдо
зи нафаси бад агар некии тамаъи дорӣ чунон бошад
Ки аз зоғи сияҳи дории тамаъи сари сабзии ббғо
Сафои ботинат равшан кунад чун субҳ , меҳри дил
Ки сидқи андаруниро тавон донист аз симо
Чаҳ медонад касе ҳоли гули андомон ба зери гул
Бигуфтӣ хок , агар будӣ забони сӯсанаш гуё
Бадӣ бар кон ту меояд , з чашмасту забону дил
Мабош эмин ки рӯзу шаби туро дар хонаанд аъдо
Машав бадномро мункир , нахондаи номаи сараш
Ки бадномасту афъол накӯ меояд аз саҳбо
Ман онро одамӣ донам ки дорад сирати некӯ
Маро чаҳ маслиҳат бо он ки ин габраст ва он тарсо
« ва мо аўтит » май хуоне ва май гӯйӣ : ки ме донам
Улӯми ғайб агар ҳастӣ улӯми ғайбро доно
Бигӯ то фитна бар оташ чаро гардӣда парвона ?
Бигӯ то ошиқи хуршеди рахшон аз чаҳ шуд ҳрбо ?
Дарин дрёзи хунхори қазои соз аз ризои киштӣ
Бидон киштии қадам дар на ки « бисмии аллоҳи муҷрӣҳо »
Наҷот аз раҳмати ҳақи ҷӯ , на аз эҳёии Ғаззолӣ
Шифои зудон , на аз қонӯни тиби буъалии сино
Силаҳ аз ҳифз яздон кун вагар гуяд хилофи он
Ҳадисӣ дар ғилофати теғ аз вай дам махӯр қатъан
Барроқи фикрро як шаб , ба миъроҷи ҳақиқати рон
Ба гӯши сар зҷон бишинав , ки « субҳони алзии асрӣ »
Илоҳӣ ! мо гунаҳ корем ва аз шарми остин бар рӯ
Карӣмӣ , доман раҳмат бпушон бар гуноҳи мо
Чу дайн додӣ бидиҳ дунё ки чандон хуш наме бошад
Ҳазорон бадараи бахшӣдан ба як ҷӯ кардани истисқо
Биёбонасту шаби торик ва мо гумроҳу манзили давр
Далелӣ нест ғайр аз ту худовандо раҳе бинмо
Марои тавфиқи тоъати бахшу хаттии даҳ зи дарвешӣ
Чнои хаттӣ ки аз ҳарду ҷаҳонам бошад истиғно
Ба буии раҳмату ғуфрони бадаргоҳи омадем инак
Гунаҳи кору хаҷали ФоғФри лно ёрбу арҳмно
Сенаегар маро дидӣ зи нангу ном кӣ гуфтан
« мусулмонии з салмон прессу дарди динзи бўрдрдо »