Зомрўз то ба ҳашар бар абнои рӯзгор
Шукрона воҷибаст ба рӯзии ҳазор бор
Комрўзи нури босира офариниш аст
Дар айни сиҳҳат аз назари офаридагор
Дорои аҳди шоҳи Увайс онкӣ ме кунад
Аз теғи гирди хиттаи дайни оҳанӣни ҳисор
Ҳар дам ба остини карам пок ме кунад
Инсоф ӯ здомни охири замони ғубор
Дебои субҳро дил ӯ бофтааст пуд
Аксўни шомро ғазабаш тофтааст тор
Дар ҷанб рифъаташ набӯд чархи сари афроз
Бо тоби ҳамла аш набӯд кӯҳи пойдор
Райш чу бар мадориҷи ҳиммат наад қадам
Бар дӯши офтоб наад дасти эътибор
эй зумраи мулӯки мутӣъат ба иттифоқ
Ваии хусрави нуҷуми ғуломат ба ихтиёр
Ҳам ақлро камоли ззоти ту мстФод
Ҳам рӯҳро ҳаёти зи лутфи ту мустаъор
Шохӣаст рояти ту ки нусрат диҳад самар
Бозӣаст ҳиммати ту ки гардун кунад шикор
Пеши уфуқи зи теғи ту садӣ агар кашад
Чатри сиёҳ шаб нашавад зини пас ошкор
зи эъҷоз адл туаст ки абнои аср ро
Дар даври давлати ту ба тавфиқи кирдигор
Рафт ончунон хаёл май аз сар ки баъди азин
Бинад ба хоби чашм батон мастӣу хумор
Шоҳо дар ин ду ҳафта ки хуршеди малик ро
Шуд мунҳарифи мизоҷи мубораки ҳилоли вор
Давр аз ҷаноби шоҳ бар аъёни мамлакат
Рӯзи сипеди бӯи сияҳ чун шубони тор
Неи набз бод дошт дар он рӯзи ҷунбишӣ
Неи табъи хок буд дарони ҳол бар қарор
Чун шамъи муъминони ҳамаи шаб зинда доштанд
Бо синаҳои сӯхтау чашми ашкбор
Шукри худо ки оқибати кори ҷумла ро
Боз омад оби дидау сӯзи ҷигар ба кор
Қорўраҳи сипеҳри зтоби даруни халқ
Дорад ҳануз гӯнаи норанҷи въкси тор
Дидам бунафшаи вори сипеҳри хамидаи қад
Сар бар замини ниҳодаи равони ашк бар изор
Аз баҳри ҷони дарозии ту сокинони хок
Бигушодаи дастҳо ҳама чун сарв ва чун чанор
Сад бор кардам азми замини исо аз фалак
Баҳри алоҷу бози ҳамеи гашти шармсор
Зеро ки аз дамаши фалак аз рӯй панд гуфт
Кин кор нест кори ту ва чун ту сад ҳазор
Лутф худост ҷавҳари зоти муборакаш
Ин кори ҳам ба лутфи худованди вогузор
Корӣ агар ҳаме кунӣ андари ҷавори хеш
ЗоФтоби раъшаи брози осмони даввор
Бар пой буд тахт ба пеш чу бандагон
Бар садр дастҳо биниҳода дар интизор
То кӣ ту пой бар сарв ва бар даст ӯ наҳй
Ва ӯ сар бар осмон бирасонад зоФтхор ?
Миннати худоиро ки нишастӣ ба фоли саъд
Бар садри тахти бор дигар бози Бахтиёр
Овозаи саломат зотат бигӯаш малик
Гоҳ аз ямини ҳаме нааду гоҳ аз ясор
Гар зонка осмони зи паии арзи ҳоли хеш
Дард сарят дод бирав саргардони мадор
Он рӯзаи тираи бод ки дар малики салтанат
Хонд замонаи ҷузи ту касеро ба шаҳриёр
Ва он рӯзи худ муборак ки даврони чарх ро
Оло ба гирди нқти чатрат буд мадор
Ту ҷони рӯзгорӣ ва ҷонҳо ба ҷони ту
Пайвастаанд ҷони ту ба ҷони рӯзгор
Ту шамъи длФрўзи шабистони олимӣ
Ҳошо ки бар сари ту буд бодро гузар
Пайваста то буд сабаби сиҳҳати бадан
Бемории насими равони бахш дар баҳор
Зоти муборакати зи ҳамаи ранҷу офатӣ
Мҳрўси бод дар кнФи лутфи кирдигор