Гарчи дар аҳди ту ошиқ ба ҷафо ме мерад

Ллаҳи алҳмд ки бар аҳд вафо ме мерад

Ҳар ки мерад ба ҳақиқат буд он куштаи дӯст

Суханаст инки ба шамшер қазо ме мерад

Ҳар ки дар роҳ ту шуд кушта набошад мурда

Зинда онаст ки дар кӯй шумо ме мерад

Мурғ дар доми ту аз рӯй ҳаво ме уфтад

Шамъ бар буии ту дар пой сабо ме мерад

Мурда будам , з май ҷоми ту ман зинда шудам

Вонкаҳи зини ҷом дамӣ хӯрд чаро мемерад ?

эй гули тозаи барин булбули нолндаҳи хеш

Раҳм кун раҳм , ки бебарг ва наво мемерад !

Дили ман турраи таррори туро ме хоҳад

Ҷони ман ғамзаи бемори туро ме мерад

намешавам зиндаи ман аз дарди ту эй дӯсти даво

Ба касе бахш ки аз баҳр даво мемерад !

намекунад роҳи хирад дар шаби савдои ту гум

Ки чароғи хирад аз бод ҳаво ме мерад

Ба сари кӯии ғамати хоки дўоинди маро

Нафаси бечора чаҳ донад ки чаро мемерад ?

Нафасӣ монад зи салмон , мкнидши дармон !

Ҳамчунинаш бигзоред ки то мемерад !