То савдои шаби ниқоби субҳ содиқ карда Эй

Рӯзро дар домани мишкӣни шаби парварда Эй

эй басои шабҳо ки бо меҳрат ба рӯз оварда ам

То ту бар рағми дилами як шаб ба рӯз оварда Эй

Аз бухории чашмаи хуршедро ошуфта Эй

Вази ғубории хотири гулбаргро озурда Эй

Маи рухони чин ба ҳиндӯят хаттӣ дода анд

Зон сияҳи корӣ ки бо хуршед рахшон карда Эй

Гарчи ҷони бахшидае аз пистаи тангам вале

Шуд зи унноби лабати равшан ки хӯнами хӯрда Эй

Мардуми чашми ҷаҳони байнат агар хонам равост

Зонка дар чашми манӣ вази чашми ман дар парда Эй

Ҷовдон дар бӯстони оризати сарсабзи бод

Он наботи тоза каз ваии оби шукри барда Эй

Гирди анбар бар изори арғавони афшонда Эй

Барги сӯсан бар канори Настарани густарда Эй

Ёри канори чашмаи ҳайвон ба машки олӯда Эй

ё ғубори даргаи соҳиб ба лаби бстрдаҳ Эй