Аё шаҳӣ ки ғубори сипоҳи Мансурат

Изори фатҳ ба хат мънбр ороед

Савори ҳиммати ту гӯии ҷоҳ дар майдон

Ббрдӣ аз хами чавгони чарх бар бояд

Агар муҳосира осмон кунад роят

Ба як ду моҳаш ҳар на ҳисор бигушоед

Шҳози гардиши гардун шикоятӣаст маро

Ки зикри он ба чунин ҳазратӣ наме шояд

Манам ки Марями фикри Масеҳи хосиятам

Ба мадҳати ту ҳамаи сола рӯҳ ме зояд

Ба фари давлати ту ҳимматӣаст салмон ро

Ки нур хостанаши зи офтоб ор ме ояд

Агар ба тшнгиши ҷон ба лаб расад ҳошо

Ки пеши баҳр ба хоҳишгарӣ лаб олоед

Чу пой садр кашад дар гилӣми дарвешӣ

Сари таҷарруд ӯ тарк осмон сояд

Ҳтоми фонӣ дунё бидон май арзад

Ки тавқи миннати он гардании бФрсоид

Тамаъ намекунам ва худ чаҳ суд аз он тамаъӣ

Ки мардро бабради обу нони ниФзоид

Таваққуъаст зи лутфи туам ки беҳтари азин

Ба ҳоли ман назар илтифот фармоед

Бақои умри ту бодо ки бандаро ба ҷаҳон

Ба ғайри умри ту чизе дигар наме бояд