Шабии ҳамчуи рӯзи қиёмати дароз

Парешон чу мӯӣ батон тароз

Ҳавои нуқтае буд гуфтӣ сиёҳ

зи торикяши чарх гум карда роҳ

Ҳамаи равшанон фалак гашта ҷамъ

Шудаи толиби равшаноӣ чу шамъ

Ту гуфтӣ ки гардун ниҳон кард меҳр

Ва ё эзад аз вай бибаред меҳр

Тиҳӣ гашта пистони гардуни зи шер

Бар андӯҳи дарҳои машриқ ба қӣр

Сияҳ гашта чашми ҷаҳони сар ба сар

Дар ӯ кас надид аз сипедии асар

Ниҳон гашта мурғони сабзи ошён

Сиёҳии зи зоғи сияҳи тилсон

Ту гуфтӣ ки роҳи ҳаво баста анд

Ҳамаи бол дар бол пайваста анд

Малик гуфт то маҷлис оростанд

зи соқӣ гулчеҳра ме хостанд

Биёрост базмӣ чу боғи биҳишт

Ба рухсори хубони ҳурии сиришт

Ба як ҷои сад нозанини масти мл

Фароҳам нишаста чу дар ғунчаи гул

Май афканда бар рӯй соқии шуъоъ

Шудаи моҳу хуршедро иҷтимо

Чу бар ҳасан май ҳасан соқӣ фузуд

Ҳамаи хонаи нури алии нур буд

Суроҳе ба гардан дараш хӯни ?дан

зи хунаши қадаҳро лаболаби даҳан

Чу бинмуд ромишгар аз пардаи роз

Ҳамаи барги айш аз наво кард соз

Дилии парда аз ғам наме доштӣ

Мғнӣ задӣ пардаи бардоштӣ

Навой дафу не ба ҳам гашти рост

зи ушшоқи муштоқ фарёд хост

Чу булбул наме гашт мутриб хамӯш

Ба ӯ дода глчҳргони гӯши ҳуш

Май андари сар шоҳидон тохта

зи андешаҳо дил бипардохта

зи боди ҷавонии сари афшон шуда

Ба бустони ҳамаи поикўбон шуда

Нишаста ба ъушрат чу хуршеди шаҳ

Баробари ситодаи маи чордаҳ

Дар он маҷлиси он ҳар ду маро назар

Чу хуршеду ма буд бо якдигар

Ба ҳар меки кардӣ шаҳаншоҳи нӯш

Шаҳаншоҳро гуфтӣ он моҳи нӯш

Малики соғарӣ бо парӣ рӯй хӯрд

Чу ҷуръаи парии рухи замин бӯс кард

Сеӣ сарви хуршедро саҷдаи барад

Ба гулбарг рӯй заминро стрд

Ки шоҳои дарунат чу гули шоди бод !

Дил аз бор чун сарвати озоди бод !

Ту тобандаи Меҳрӣ , заволат мабод

Ту Рахшанд моҳӣ , ваболат мабод !

Чароғи ман аз давлатат дар гирифт

Марои лутфат аз хоки раҳ бар гирифт

Саодати марои соя бар сар фиканд

Шуд аз хоки пояти сари ман баланд

Чу лутфи ту дар чоҳам афтода дид

Шудам дастгиру маро бар кашид

Шҳо аз ҷаҳони сояи ?ут кам мабод !

Ҷаҳон бе ризои ту як дам мабод !

Туе он длФрўзу шамъи ҷаҳон

Ки гирад зи нурати чароғи осмон

Манам ҳамчуи парвонаи шайдои ту

Сар мурданам ҳаст дар пои ту

Умедами зи лутфи худовандгор

Фузун зин намебошад эй шаҳриёр

Ки чун хоки созанди бистари маро

Ту бошӣ дар он ҳол бар сари маро

Чу хусрави суханҳои ширин шунид

зи шириниаш лаб ба дандон гузид

зи нози ду чашмаши малики маст буд

зи савдоӣ ӯ рафта аз даст буд

Бадв гуфт эй сарви дилҷӯии ман

Гули меҳрбони вафои хуии ман

Ҳамаи рӯз ҳам ёру мӯниси тўӣӣ

Шаб тираам шамъи маҷлиси тўӣӣ

Тўои онкии гўӣизи сар то ба пой

Ба дилхоҳи ман офаридани худоӣ

Парӣ ё малик , ё банӣ одамӣ

Чу инсони Айнӣ , ҳамаи мардумӣ

Ту умрӣ , аз он нест ҳеҷат вафо

Чу субҳӣ , ки пайвастаи бодати бақо

Саодати рафиқи ҷавоняти бод

Фузун аз ҳамаи зиндагонӣати бод

Нкўӣии зи ҳасани нкўӣии ту ро

Чаҳ май бояд эй дӯсти ғайр аз вафо

Ба бозии сухан талх мегуфт шоҳ

Чу оташ барафрӯхт зини тайраи моҳ

Рухи шамъи маҷлиси пар аз тоб шуд

Дар он тоби чашмаши пар азоб шуд

Гуҳари рехт аз ҷазаъ ва дар аз ақиқ

Ба овоз гуфт эй сурӯшати рафиқ

Манам бандаи шоҳ то зинда ам

Ба сар дар рикоби ту то зинда ам

Чунин бевафо аз чаҳ хуонеи маро ?

Бҷўр аз дар худ , чаҳ ронии маро ?

Турои кор , шоҳӣ , маро бандагӣ аст

Дарин роҳи расмам сарафкандагӣ аст

Чу дар зиндагонии ҷафо май барам

Ман ин зиндагонии куҷо май барам ?

Чу ман бе вафоем ҳамон ба ки ман

Ниёем азин пас дарин анҷуман

Бигуфт ин ва бархест аз пеши шоҳ

з маҷлис битобед рухшандаи моҳ

Чу озоди сарвии пар аз боди сар

Равони гашт ва аз маҷлис омад бадар

Равон рафт ва оварад по дар рикоб

Дилии пари зи тобу сиррии пари итоб

Ткоўри барангехт монанди бод

Срондри биёбону саҳрои ниҳод

Гуҳаш соя мемонад боз аз рикоб

Гуҳӣ дар пеш қатра мезад саҳоб

зи хок замин дошт гардии ҳаво

Ки бар доманаш май нишинӣ чаро ?

Аз он рӯ ки бар тахт ӯ пушт кард

Чаҳ бинишаст дар ваҷҳ ӯ ғайри гирд

Ҷаҳонро ҳамаи солаи ойин ва хуаст

Ҷдоӣӣ фикандани миёни ду дӯст

Ҳамоно ҳасади барад бар ҳолашон

Замона таба кард аҳволашон

Рухи ишқашон гарчи баси хуб буд

Аз ороиши ҳиҷри маҳҷӯб буд

Аз он то бидонанд қадари висол

Ба ҳиҷрон фалак додашон гӯшмол

Касе то ба ҳиҷрон нашуд поймол

Надонист қадари замони висол

Висол оварад рахна дар кори ишқ

Ҷдоӣӣ кунад гарми бозори ишқ

Азин сӯии шабгир чун шоҳи чин

Дар оварад хинги фалакро ба зин

Дар омад аз он хоби нӯшин малик

Парешони зи ғавғои дӯшини малик

Дилаш буд дар банди савдои ёр

Вази он мастии дӯш дар сари хумор

Надонист каз даст бозаш бирафт

Дил озурда шуд длнўозш бирафт

Яке гуфт кони рўшноӣии чашм

Шаб тира шуд дар сиёҳӣ ба чашм

Шаҳаншоҳи печид дар хештан

Вале роз нагушӯд бар анҷуман

Дил аз базми якборагӣ бар рафт

Ба тарк майу ҷом ва соғар гирифт

Май аз даст соқӣ намекард нӯш

Ба гуфтор мутриб намедод гӯш

намедод дар пеши худ роҳи не

Ҳамеи рехт бар хоки раҳи хӯн май

Гуҳӣ санг зад бар сабуии шароб

Гуҳ аз коса бар басти дасти рубоб

Гузашт аз гулу боғу саҳрои ҳама

Ки бо ёр хуш бошад онҳо ҳама

На пурвои боз ва на рои шикор

Ки бозаш намеомад онҷо ба кор

Надидӣ ба ғайр аз хаёли Рахш

Нҷстӣ ба ҷузи талъати фаррухаш

Малик чун ҷудо монад аз ёри хеш

Хаёл нгоринш омад ба пеш

Хаёлӣ намӯдаш саҳаргоҳи дӯст

Шуд аз ҷой ва бурҷаст ва пиндошт ӯст

Гуҳӣ даст кардӣ чу зулфаши дароз

Ки чун гесуяш дар برارد ба ноз

Ба ғайр аз хаёли рухи дилбараш

Наомад шаби тираи кас бар сараш

Чу оғӯши баҳр канораш гушӯд

Назар кардаш андари миёни ҳеҷ буд

Ба хуршед гуфтӣ бар он рухи мтоб

Мабодо ки озурда гардад зи тоб

Ба боди сабо лоба кардӣ саҳар

Ки оҳиста бар роҳ ӯ май гузар

Мабодо ки чашмаш ки хуш хуфта аст

Ҳамон зулфи мишкӣн ки ошуфта аст

Ба овози поят дар ояд зи хоб

Равад аз ҳадиси ту ногуҳ ба тоб

Диламро зи хок дараш бози ҷӯ

Вагар ёбии онҷоаши оҳистаи гӯ

Ки ман даврам эй дили зи ҷонони ту

Ту бо ҷони хушӣ , эй хушо ҷони ту

Ту наздикӣ эй дил бар он дили гусал

Марои чора Эй кун ки даврами зи дил

Шаби тирааш дидаи дмсоз буд

Хурӯшу фиғонаши ҳам овоз буд

зи савдои дили нома Эй зад рақам

Сиёҳии зи дили сохт мижгони қалам