Малик ҷамшед кард он рози машҳур

Фиристод аз дару даргоҳи фағфур

Надимиро талаб фармуд ва бинишонад

Ҳикоятҳои шаби як як Фрўхўонд

Ба азм рӯй дастурӣ талаб кард

Мисоли ҳукми фағфурӣ талаб кард

Чу шоҳи ин қиссаро бишунид дар ҷамъ

Барои равшанои сӯхт чун шамъ

Лаболаб шуд зи хашму қиссаи бнҳФт

Ба зери лаби сухани пардозро гуфт

« бирав аз ман бипурс он нозанин ро

Падеди орандаи тоҷу нигин ро

Бигӯяш ин хаёл аз сар ба дар кун

Ба тораки тарки тоҷу тахт зар кун

Чаро чун нофа бибаредӣ зи маскан

Чаро чун лаъл баркандӣ зи маъдан ?

Азиз ман макун панди марои хор

Ҷавонӣ , хотири перони нигаҳи дор

Ба перон сар макун аз ман ҷудоӣ

Мада бар боди малику подшоҳӣ

намедонам падар бо ту чаҳ бад кард

Ки хоҳии куштанаш дар ҳасрату дард

Марв аз дасти ман эй шоҳбозм

Ки чун рафтӣ нахоҳӣ ёфт бозам

Ба гетӣ чун ту фарзандӣ надорам

Длороиӣ ва дилбандӣ надорам

Падари даврони умри хеши рондаи сет

Марои ғайр аз ту худ умрӣ намонда сет

Ту низ акнӯн бихоҳӣ рафтан эй умр

намедонам чаҳ хоҳии гуфтан эй умр »

Расӯл омад ҳикоят бо малик гуфт

Малик чун рӯзгор худ барошуфт

Ба сӯй модар омад рафта дар хашм

Равон бар барги гули боронаш аз чашм

Чу нури чашми худро дид гирён

Ҳумоюни гашт чун зулфаши парешон

Равон бархест чашмашро бабўсед

Пас ар бӯсиданаш аҳвол пурсед

Писар бинишаст ва бо ӯ роз ме гуфт

Ҳадиси рафтаи як як боз ме гуфт

Ба дорои ду гетӣ хӯрд савганд

Кигар манъам кунад гетии худованд

Ба ханҷари синаи худро кунам чок

Ба ҷои тахти созами бистар аз хок

Чу модари қисса дилбанд бишунид

зи ҷони нозанин ӯ битарсед

Басии панду басӣ умед додаш

Бидон умедҳо мекард шодаш

Маликро гашти маълуми он ривоят

Ки бо ӯ дар намегирад ҳикоят

Фиристоду шабии меҳробро хонд

Басӣ бо ӯ з ҳар навъе сухан ронад

Маликро гуфт меҳроб : « эй худованд

Агар хоҳии бақои ҷони фарзанд

Бибояд сохтани тадбири роҳаш

Ки дорад эзад аз ҳар бади нигоҳаш

Равон май боядаш кардан ҳам имрӯз

Магар гардад ба бахти шоҳи фирӯз »

Ниҳод онгаҳ малики созаи раҳи оғоз

Ба як ма кард соз рафтанаши соз

Ғуломони самани рухсор , сесад

Канизони парии дидор , бе ҳад

Басӣ шуд ҳўдҷу кӯсу илми рост

Ҳиўнонро ба ҳўдҷ ҳо биёрост

Нишондаи нозуконро дар иморӣ

Чу андари ғунчаи гулҳои баҳорӣ

зи наздикони дурандеши бихарад

Равон кард андарони мавкиби тании сад

Басии ҷанги оварони разми дида

Ҷафои найза ва ханҷар кашида

Басии мардуми з ҳар ҷинсӣ фиристод

Басии панду басӣ андарзашон дод

Равон шуд корвонии фавҷ бар фавҷ

Ту пиндорӣ ки зад дарёии чини мавҷ

Дарояш нола бар гардун кашида

Диранг ӯ ба Ҳиндӯстони расида

Ҷлоҷлро ҳон бар марҳабо буд

Ҳамаи кӯҳ ва дар овоз даро буд