Дар он ғмномаҳ чун дод сухан дод
Дили худ дар миён нома биниҳод
Бипечеду ниҳодаши пеши шукр
Ки : « ин ғмномаҳи ман пеши ҷам бар
Бигӯ ӯро агар дории сари мо
Биёи имшаб гузар кун бар дар мо
Барин қасраст ҳиндӯе чу кайвон
Ки ҳаст ӯ бар дар хуршеди тобон
зи изри қалъа бар боло ба дулоб
Ҳамаи шаби баҳр мисатон мекашад об
Бибояд омадани наздики он далв
Чу хуршедии нишастани хуш дар он далв
Дигар бор аз мадори чарх шояд
Ки ин дулоби мо дар гардиш ояд
Бигӯям то дар орандат ба дулоб
Шавад боғи ман аз васли ту сероб
Туро эй , оби ҳайвон , чанд ҷӯям ?
Чаҳ бошадгар ту бози ое ба ҷӯям
Чу чархи ин Юсуфи заррини расан ро
Баровард аз чаҳ машриқ ба боло
Ду базми афрӯзи хунёгар чу ноҳид
Буруни рафтанди шод аз пеши хуршед
Ба шаҳристони қайсар сар ниҳоданд
Маликро зон саодат мужда доданд
Шукр биниҳод пеши шоҳи нома
Малики сад бор бӯседаш чу хома
Ба ҳарфӣ каз савод нома бархонад
Ҳазораш домани зар бар сар ифшоанд
Баёзи коғазаши таъвизи ҷони сохт
Саводашро саводи дидагони сохт
Малик бо дидаи яксон май ниҳодаш
Равон зу мечакид об аз саводаш
Ҷаҳон чун дар либоси шаб равон шуд
зи саҳмаши рӯз дар кунҷӣ ниҳон шуд
Чу зангии сияҳ дар саҳмгини шаб
Ниҳоди ангушташони ангушт бар лаб
Ҳавои пӯшидаи чашми Зуҳрау моҳ
зи торикӣ кавокиб карда гуми роҳ
Кавокиб карда пинҳон аз фалаки чеҳр
Ту пиндорӣ парид аз осмони меҳр
Замин аз осмон пайдо наме шуд
Ту гуфтӣ осмон аз ҷо ҳаме шуд
Ба хоби андар шудаи баҳрому ноҳид
Ҳамаи шаб бар сари раҳи чашми хуршед
Чу ма дар ҷомаҳои шбрўонаҳ
Сӯй диж шуд малики он шаби равона
Пиёдаи шукру меҳроб бо шоҳ
Чу ноҳиду Уторид дар паии моҳ
Бидон дижи муттасили гаштанд бо хавф
Ҳаме карданд гирди он ҳарами тўФ
Чу чашми ҷам сиёҳӣ дид меҳроб
Ки аз хандақ ба боло мекашад об
Маликро гуфт ин он ваъда гоҳаст
Ки шукр гуфт ва ин шахси он сиёҳ аст
зи болои мунтазир бар манзарии моҳ
Ниҳодаи дидаи умед бар роҳ
Саводӣ дид дил додаш гўоӣӣ
Ки хоҳад дид аз онҷои рўшноӣӣ
Чмон шуд сӯии дулоби он сеӣ сарв
Равонӣ рафт чун хуршед дар далв
Фурӯд омад ба шоҳи он ояти ҳасан
Чу моҳи чордаҳ дар ғояти ҳасан
Чу боронӣ ки шаб аз лутфи борӣ
Фурӯи борад ба гулбарги баҳорӣ
Малики хуршедро шаб дар ҳаво дид
Чу субҳи содиқ аз шодӣ бихандед
Равон чун моҳ шуд дар поиш афтод
Гирифташ дар канори он срўозод
Ду ошиқи дастҳо дар гардани ҳам
Басӣ бигиристанд аз шодӣу ғам
Ду моҳи меҳрбон , ду ёри ошиқ
Ба шакли тавъамон ҳар ду мувофиқ
Маликро гуфт : « эй ҷони тану ҳуш
Маро якборагӣ кардӣ фаромӯш
Куҷо шуд он ҳамаи мисоқу савганд ?
Куҷо рафт он ҳамаи паймону пайванд ?
Чаро эй сарви ноз аз мо буридӣ ?
Магари ёрӣ дигар бар мо гузидӣ ?
зи пеш дӯстонам ронадӣ эй дӯст
Бкоми душманами бншондӣ эй дӯст
Ту расво кардае дар кӯйу барзан
Ҳамаи рози маро бар мард ва бар зан
Маро аз тахту ганҷу подшоҳӣ
Бар оварадӣ , азин бадтар чаҳ хоҳӣ ?
Ту ҳамчун лолау гул бо пиёла
Чу булбули ман қарини оҳу нола