Фиристод афсару хуршедро хонд

Бар худ чун ма хуршед бинишонад

Ҳадиси сайди гоҳу шеру ҷамшед

Ҳикоят кард як як пеши хуршед

Бадв гуфт ин писар хусрав нажодаст

Ки хусрави сирату хусрав ниҳод аст

Рахши ойӣнаи ойин шоҳӣ аст

зи сар то пои ҳамаи фар илоҳӣ аст

Марои марди ҳунари пурвирд бояд

зи шахс беҳунар корӣ наёяд

Кунун дар кори шодии ман ҳазинам

Ғамӣ дар дил намеояд ҷузи инам

Айёри гавҳараши крчаҳ дуруст аст

Вале дар кори ман якбора суст аст

Ба ҳар бобӣ ки кардам озмоиш

Надидам як сари мӯ зу гушоиш

зи ҷоҳу гавҳар арча бо насиб аст

Вале дар кор чун теғ хатиб аст

Теғи хатибаш май шуморад

Ки қатъан ҳеҷ барое надорад

Чу бишунид ин фасонаи афсар аз ҷуфт

Бадв кард офарин аз меҳр ва пас гуфт :

« бидон , шоҳои ҳақиқати кони ҷавонмард

Ки дидаст ӯ басии гарму басии сард

Ба пеши ман кунун айн алиқин аст

Ки нури дидаи фағфур пин аст

Ҳавои хизмати даргоҳи қайсар

Бар оварадаш зи тахту тоҷу кишвар

Нишоти пояи тахти худованд

Чу ёқӯташи зи ҷои хеш бар кунад »