Чун ба Карбало гардид нури чашми пайғамбар
Бар сари замин аз зини сарнигӯн ба чашм тар
Баҳри қатл ӯ гаштанди халқи Кӯфаи зӯр овар
Бо Асоу сангу чӯби теғу найзау ханҷар
намезад ин бикаш бар тан мезад он бикаш бар сар
Пас ба қатли вай маъмур шуд ҷавони насронӣ
Роҳ қтлгаҳ мекард ҳар қадами насорои тай
Нолаи рҷоءу хавф аз ҷигар задӣ чу не
Аз ҷилави ҷунуди ақли раҳзанони ҷаҳл аз пай
Ин бишорат фирдавс додӣ аз вафо биравӣ
Он ба ҷониб дӯзах менамӯд ӯ роҳӣ
То ба қтлгаҳи омоли дркмоли ҳайронӣ
Дид гашта наваҳйро ғарқи лаҷаи тӯфон
Карда ҷо бидор ғмчўни Масеҳ дар даврон
Бар ҷигар чу ёқӯбаши доғи Юсуфи канъон
Юсуф ғарибӣ дид сайди панҷаи гиреҳгон
Чун халил ҷо карда андари оташи сӯзон
Чун забеҳи сар дар каф аз барои қурбонӣ
Рӯй кард насронии сӯии зодаи Заҳро
К-эии сифоти яздоне аз ҷамоли ту пайдо
эй канизи мримходм дарат исо
Кистӣ ва тақсират чист андари ин саҳро
Наздики ҷаҳони душмани мондае так ва танҳо
Зини таҳайюрами шоҳо во Раҳон ба осонӣ
Ибни саъд агар андари ктшни ту ночор аст
ё ба мазҳаби исломи қатли ту сазовор аст
Зинҳмаҳи млмонони марди разм бисёр аст
Кофар аз чунин зулмӣ дар замона безор аст
Аз чаҳ қуръаи ин фоли баҳри ман падедор аст
Гар чунин буд исломов ба ин мусулмонӣ
Дар ҷавоб насронӣ гуфт шоҳ бе лашкар
К-эии ҷавон агар Инҷили мртўро буд аз бар
Ҷади ман мхито ранҷ бошад эй накӯи гавҳар
Аилёаст дар тавроти номи боби ман ҳайдар
Ҳо манам бародари дони обидаи марои модар
Қатли зодаи ном ман ҳаст агар наме доне
Ман слослаҳи тоҳои нури чашми ёсинам
Зеби домани Аҳмади хотами алнбинм
Ман ҳусайни фарзанди сидолўсиинм
Сарви гулшани Заҳрои шоҳи кишвари дайнам
Ин сипаҳ ки ҷамъӣ карда аз паии кинам
Назд худ марои хонданд аз барои меҳмонӣ
Чун шинохти насронии зодаи паямбар ро
Рашки шати Ҷайҳуни сохт ашки дидатар ро
Ибни саъд дар қатлаш амр кард лашгар ро
Дар раҳи ҳусайн дар дод аз раҳи вафои сар ро
Бас ки ҳадафи ҷисмаши теғу тиру ханҷар ро
Киштии ҳаёт вай шуд зи ғуссаи тӯфонӣ
Пас ба қтлдин шуд сипоҳи кини як дил
Ба ҳар қатли як мақтӯл садҳазор шуд қотил
Гашти охир аз маҳшари шимури сангдили ғофил
Рӯй сина покаш кард бе адаби манзил
Бо дувоздаҳ зарбат кард аз қафо ба смл
Дӯди оҳ ( сомит ) кард аршу фарши зулмоне