Шаҳӣ ки маҳзи вуҷӯдаши банноӣ олам шуд

з ҳукм ӯст ки бунёни шаръ муҳкам шуд

Ба обёрии теғаши зи хӯни гумроҳон

Баҳори гулшани шаръи расӯл хуррам шуд

Ҳазор бор ба каъбаи Наҷаф шараф дорад

Ки хоки турбати покаши мтоФ одам шуд

Нишони арш чаҳ пурсӣ аз ӯ ки панҷа ӯ

Нахусти бонӣу баннои арш аъзам шуд

зи ҳараму азми ҷанобаш буд ки дар хилқат

Чаҳор унсур бо ихтилоф ҳамдам шуд

Зуҳӯри нураш агар зи анбиё мўхр шуд

Пас аз набӣ ба ҳамаи анбиё мақдам шуд

Назар ба мусҳафи додару файзи крмно

Аз ӯст зодаи одам агар макрам шуд

Қавоми малики сулаймон ки буд аз хотам

Азу бипурс ки ном ки нақш хотам шуд

Адам вуҷӯд шуд аз он замон ки мем адам

зи лутфи дӯсти бӯови вуҷӯд ӯ хам шуд

Вале дареғ ки андари намози вақти суҷуд

Шикастаи фарқи вай аз теғи ибн мулҷам шуд

Рухӣ ки бади зи шарафи ашраф аз каломи аллоҳ

зи хӯни ҷабҳаи нўрониш мутарҷим шуд

Аз ин гуноҳ ки сар зад зи нохалафи писарӣ

Ба нолаи одаму ҳаввои қарин мотам шуд

Набӯд пас ба ҳасани дарди доғ бе падарӣ

Чигуна оби равон дар гулӯӣ ӯ сам шуд

Ҳазор пора ҷигар шуд агар ҳасан аз заҳр

Ҳусайн ки оби вай аз ашки чашм пурнам шуд

зи сӯзи алътши кӯдакони шоҳи шаҳид

Ҷаноби Фотима чун мӯии хеш дарҳам шуд

Ту эй Фуроти надодӣ чаро ба Асғари о

Аз об хӯрдани аъдои магари зи ту кам шуд

Набӯд меҳр чу муҳаррам ба сояи зайнаб

Ба дасти кӯфӣу шомӣ чигуна муҳаррам шуд

Танӣ ки дошт ба дӯши набии макони охир

зи сами асби мутарҷим чаҳ исм аъзам шуд

Барои доғи алии Акбараш ки дар дил буд

Синону хўлӣу тири се шуъба марҳам шуд

Басаст ( сомит ) аз ин шарҳи ғам ки то сафи ҳашар

Фалак ба ларза млоик бинола ҳамдам шуд