Ҳамин буд сабаби дайри ошнои мо

Ки зуд гул накунад оташи ҷудои мо

Чаҳ дида ем надонам зи ишқи бозии ту

Чаҳ ҷуста ту надонам з бе вафоеи мо

Ба зери ханҷари он шӯхи аҷз ва лоба макун

Дило абас машкан косаи гадои мо

Ба рафъи тҳтми қатлами сиёҳи пӯш шуда аст

Ду чашми шӯхи тўиънӣ буд азоеи мо

Дар он мақом ки аз сарфи умр май пурсанад

Ту ҳам бигӯӣ ки ( сомит ) буд фидойии мо