То марои гардан ба тавқи ошноӣ баста анд

Рӯзу шаби анҷоми корам бо ҷудоӣ баста анд

Ҳар чаҳ бо мо бевафое мекунӣ ҷурм ту нест

Ҷамъи дунёро з рӯй бевафое баста анд

Дили баҳри нави ошиқии мспор кин нопхтгон

Тӯҳматӣ бар худ барои худнамое баста анд

Вақти онони хуш ки берун аз ҷаҳони орзӯ

Доимои дилро ба алтофи худоӣ баста анд

Бе итоати дил ба лутф ӯ ниҳодан ғарра ?гийаст

Халқи дил бар эй суханҳоӣ ҳавоӣ баста анд

Баъди азин хоҳии қафасро банди хоҳӣ боз кун

Бастагонати чашм аз фикри раҳоӣ баста анд

( сомто ) бо ҳечкас хубон надоранд улфатӣ

ё бакори мо дар мушкили гушойӣ баста анд