Дар он замон ки алии Акбари ҷавони зи падар

Ба Карбалои талаби ҷангро ашқиё ме кард

Назар ба ориз вай менамӯд шоҳи шаҳид

Ба арши қосиди оҳ аз ҷигар раҳо ме кард

Нигаҳ ба қомат вай мефиканду тири ғамаш

з бе касе ба дили санги хора ҷо ме кард

Касе набӯд ки марҳам наад ба захми дилаш

зи ғуссаи сӯии худо рӯй илтиҷо ме кард

Ки эй худои ту гувоҳӣ ки беҳтари аи зи Акбар

Агар ки дошт ҳусайн дар раҳат фидо ме кард

Чаҳ Акбарӣ ки ба моҳ Рахш гушӯдӣ чашм

Ҳар онкии ёди зи рухсор Мустафо ме кард

Сакина дар ҳарам аз мотами бародари хеш

Ба сина мезаду фарёд ва ахо ме кард

зи ғуссаи зайнаб бе хонимони фитода ба хок

Чу не ба ҳоли шаҳи нинаво наво ме кард

Бағал намӯд ду зону ба синау Лайло

Назар ба қади алии Акбар аз қафо ме кард

Надошт чораи дигари зи меҳнати айём

Ба сабри дарди дили хешро даво ме кард

Дареғу оҳ аз он дам ки пеши чашми ҳусайн

Миёни хӯни бадани Акбараш шино ме кард

Гуҳии назар ба падар менамӯд бо ҳасрат

Барои додани ҷони гоҳи даст ва по ме кард

Фиканда зилзила дар халқи мосўӣ ( сомит )

Дамида бар сари худ хоки зин азо ме кард