эй рӯй ту шамъи маҳфили мо

Зад доғи ту шуъла бар дили мо

Рафтӣ ваз рафтан ту гардид

Дарду ғаму ғуссаи моили мо

эй силсилаи Қурайшро сар

Байни гардан дар слосли мо

эй малики имомат аз ту обод

Шуд кунҷи харобаи манзили мо

эй нури ду дидаи ашки дида

Гардӣда пас аз ту ҳосили мо

Маро чаҳ кунам кунун ки бар не

Шуд меҳри рахти муқобили мо

Ин раси мунири тўост бар не

ё моҳ ба пеши маҳфили мо

Шуд заврақи дили ғариқ дар гул

Гум гашта тариқи соҳили мо

Ин ним нафас ки монда дар тан

Гардӣда зи марги ҳоили мо

Зад шуъла ба ҷони душману дӯст

Фарёду фиғон ба смли мо

( сомит ) ба фалак наёвард

То гашта ғуломи мқбли мо