ё раби маро ба чанги бало мубтало макун

Дасти марои зи домани лутфат ҷудо макун

Аз ҳади гузашта гарчи гуноҳу ?хитои мо

Чашм аз гунаҳ бапушу назар бар хато макун

Афъоли мо ба вифқу ризои тугар ки нест

Бар мо зи лутф , сади тариқ ризо макун

Мо дархури азоб ва ту шоистаи карам

Ғайр аз карами сулӯк ба аҳвол мо макун

Гарчи гуноҳи пардаи моро дарида аст

Аз кори мо ба раҳмати худ парда во макун

Сатторӣаст шеваи ту чун ба ҳар ду кун

Расвои марои зи ҷурм ба рӯз ҷазо макун

Ҳар маъсият ки боиси ҳабси дуои мост

Нодидаи байни зи бахшишу рад дуо макун

Умедвори лутфу атоӣ ту бӯда ем

Қатъи умедвории мо эй худо макун

Моро ба ғайри ҷурм ва хато нест пеша Эй

Моро раҳо ба хеш аз ин моҷаро макун

Зоти ту аз ибодат халқаст бе ниёз

эй бе ниёзи шеваи худро раҳо макун

« адъўнии астҷби лакам » андари калом ту аст

Аз ҷурми мо зи ваъдаи қуръон або макун

Дар ҳар ду куни дасти гунаҳкори мо ҷудо

Аз домани маваддати ол ъабо макун

Дар офтоби гарми қиёмати марои бурун

Аз сояи ливои шаҳ лоФтӣ макун

Аз хизмати аъиммаи аснии ъушр ба ҳашар

Моро ҷудо ба ҳақи шаҳ Карбало макун

Таъҷил кун барои зуҳӯри эмоми аср

Зин беш тӯли ғайбати он муқтадо макун

Ислом мунҳадим шуд зини бештар дигар

Манъи зуҳӯри Меҳдии соҳиб ливо макун

( сомит ) буд саг дар султони авлиё

ӯро зи ҷои хеши дигар ҷобаҷо макун