эй номи ту зинати забонҳо

Аҳволи ту зеби достонҳо

Парвардаи маҳди дӯши Аҳмад

Пайғамбари охири замон ҳо

Бинмуд худои туро ба ҷинат

Дар мартабаи Сайиди ҷавон ҳо

Барпо шудаи минбари азоят

Аз рӯзи азал дар осмон ҳо

Дар маърази ибтилои кунин

Шуд кори ту фавқи имтиҳон ҳо

Аз сатҳи замин ба арши аъзам

Пайвастаи зи мотамати фиғон ҳо

Ҷон дар раҳи ҳақ фидо намӯдӣ

То шуд ба фидойии ту ҷон ҳо

Гирён ба ту ваҳшёни саҳро

То ҳашар чаҳ мурғи ошён ҳо

Доранд ҷаҳони зи синаи танг

Бар новаки мотамати нишон ҳо

Сайлоби ғами ту гашт то ҳашар

Вайрон кун ҷумлаи хонимонҳо

Ҳар аҳд ки бо худо намӯдӣ

Як як ба ҳама вафо намӯдӣ

Умеди худ аз ватан буридӣ

Ҷо дар саф нинаво намӯдӣ

Ёрону бародарони худ ро

Дар роҳи худо фидо намӯдӣ

Бегона шудӣ зи аҳли олам

Худро ба ҳақ ошно намӯдӣ

Аббоси бародари ҷавон ро

Бедаст ба Карбало намӯдӣ

Чун қосиму Акбарии ту қомат

Дар мотамашони ду то намӯдӣ

Фарзанди сағири худ нишона

Бар новак ибтило намӯдӣ

Мазлӯму ғариби охир аз зин

Андари сари хок ҷо намӯдӣ

Он дайн ки доштӣ ба гардан

Аз гардани худ адо намӯдӣ

Чун рафт сари ту бар сари не

Бо нағмаи чангу нолаи не

Дар мотами ту ба табли сина

Зад зайнаби хӯни ҷигари паёпай

Дар таври синони худоиро халқ

Диданди аёни зи мазҳари вай

Бар найзаи сар ту рафт ва кардӣ

Миъроҷи худоиро ба сари тай

Атфоли ятеми ту сарат ро

Афтода ба оҳу нола аз пай

эй зинати гӯшвораи арш

Дар ҳақ ту дошт ин гумон кӣ

Каз крбу балои баҳори умрат

Чун шуд зи ҷафои ашқёءи дай

Гардад баданат ба хоки яксон

Зери сами тавсани сабки пай

Созад сари анвори ту манзил

Дар хоки тануру маҷлис май

Акнӯн ки ба чора дастрас нест

Гӯям зи ғам ва фиғон кунам ҳай

Рӯзӣ ки сарати з тан буриданд

Аҳли ҳурмат фиғон кашиданд

Дар хаймаи гуҳат барои ғорат

Бо ҳелҳала кӯфӣон давиданд

Як тайифаи ҳамчуи гурги хунхор

Андари сар обидин давиданд

Фавҷии з барои гӯшвора

Гӯши се зан аз ситам дариданд

Чун сайд ба зери дасти сайёд

Атфол стмкшт рамеданд

Ҳар гӯшаи зи тарси силии шимур

Андари бен хорҳо хазиданд

Рӯзӣ ки надидаи ҳеҷ кофар

Дар Марӣаи итрати ту диданд

Ҳар таъна казу набӯд бадтар

Дар Кӯфаи з кӯфӣон шуниданд

Чун ҷғди ғариб бепару бол

Дар кунҷ хароба орамиданд

эй сибти набӣ банӣ Умия

Охир ба муроди дили расиданд

эй сиккаи ибтило ба науммат

Аз Кӯфаи бтар балои шомат

Дар Кӯфа агар ба кунҷи матбах

Хўлӣ нанамуд эҳтиромат

Дар шоми паии талофии охир

Доданд ба ташти зари мақомат

Хокистару санги мардуми шом

Карданд нисори сари зи бомат

Бар не чу маи ду ҳафта карданд

Ангушт намой хосу омат

Дар базми шароб осмон кард

з ҳар ғаму ибтило ба ҷомат

Фарзанди ҳароми зодаи ҳинд

Пӯшеди назари зи эҳтишомат

Шудаи маст ва ба чӯб хайзарон кард

Озурдаи лабони лаъли фомат

Шуд рӯз ба пеши чашми зайнаб

Чун шоми зи ранҷи субҳу шомат

То рӯзи ҷазои дили шикаста

( сомит ) шудаи навҳагар мудомат