Ривоятаст ки бўбкри дун чу аз дағалӣ
Намӯд ғасби хилофати пас аз набии зи алӣ
Барои тақвияти кори он палиди шарир
Намӯд зодаи хитоби ин чунин тақрир
Ки то алӣ ба ҷаҳон зиндааст назд авом
Ба мо хилофат ноҳақ набояд истеҳком
Набояд он ки алиро гузошт Маъмунаш
Ба иҷтимо бибояд ки рехтани хунаш
Қарор дод Абубакри зишти ҳиялати соз
Ки вақт субҳ бидодам чу ман саломи намоз
Кунанд шери худоро ба вақти саҷдаи шаҳид
Занад ба гардан ӯ теғи холиди бен валид
Ба вақти субҳ ки андар намоз шуд машғӯл
зи феъли хеш пушаймон шуд он мазлӯми ҷҳўл
Чаро ки гашти Абубакр бе вафои хоӣФ
Кигар алӣ шавад аз корҳои ӯ воқиф
Буд ки бозуии сарпанҷаи ядуллоҳӣ
Кунад хароби ҷаҳонро зи моҳ то моҳӣ
Надода буд саломи намози он ғаддор
Басӯии холид беобрӯ намӯд ахёр
Ки зинҳор машав холдо ба худ мағрур
Макун ирода ба амре ки кардамат маъмур
Пас аз намоз алӣ кард рӯ ба ибни валид
Зуӣ ҳақиқати ин амр ва наҳйро пурсед
Ҷавоб дод ки маъмур гашта будам ман
Ҷудо кунам сари меҳри афсари туро аз тан
Нагашта буд Абубакргар марои ноҳӣ
наменамӯдӣ аз куштани ту кӯтоҳӣ
Шуд аз равони алии зини сухани баланди хурӯш
Ҳамият асадуллоҳӣ омад андари ҷӯш
Зиҳам гушӯд ду ангушти хеши шери худо
Ба пушти гардани холиди ниҳод ӯ зи қафо
Чунон гушӯд галӯгоҳи он ск бе дайн
Ки ҳамчуи сиккаи манқӯши гашти нақши замин
Шикваи ҳайдарии он сон ба дон мхнт кард
Ки ҷомаро ба тан наҳасан худро мулаввас кард
Чу соя дар қадами он шаҳи сипеҳри ҷаноб
Ба илтимоси Фтоддн ҳар як аз асҳоб
Ҳама ба дода всўднди дида бар қадамаш
Ба ҳақи турбати поки расӯли ҳақи қисмаш
Барои ҳурмати қабри расӯли раби Маҷид
Гузашт аз сари тақсири холиди бен валид
Ду кас ба қатли алӣ дар намоз шуд озим
Яке сети холид ва он дигристи бен мулҷам
Нагашт холид агар аз муроди худ дилшод
Расед насли Муродии зи феъли худ ба мурод
Барои саҷдаи қади шери ҳақ чу хам гардид
Ба қатли шаҳи қади он беҳаё илм гардид
Ба қалби поки набии шуъла бе дареғи афканд
Ба фарқ ъаму домодўӣ чу теғи афканд
Алии зи зарбати шамшери ваии з даст афтод
Бар кун аввали арқони дайн шикаст афтод
Бирафт авҷ фалак доду шевани асҳоб
Гирифт мавҷи шати хӯн ба домани миҳроб
Ба сокинони самои зини садо газанд омад
Нидоӣ « қади қатли алмртзӣ » баланд омад
Сар бараҳна давиданд бо ғаму шеван
Паии тафаҳҳуси ҳоли падари ҳусайну ҳасан
Чу бар сари падари хеш раҳсипор шуданд
Ба дард бепадарӣ ҳар ду тан дучор шуданд
Сиришки чашми ҳусайни гашти ғайрати Аммон
Ҳасан гирифт сари боби хеш бар домон
Ба сӯии хона чу бурданди наъши мейри араб
Кашид мъҷр бе тоқатии зи сари зайнаб
Ду дидаро паии таскин бе касони вокрд
зи гиряи зайнабу кулсумро тасаллӣ кард
Гушӯд тоири рӯҳи эмоми ҷину башар
зи малики ҷисми сӯии шохсори тӯбои пар
Дили ҳусайну ҳасани гашт аз ?илами пари хӯн
Ба эҳтиром намуданд боби худ мадфӯн
Фидои он тан бесар , ки буд биринҷу тъб
Ба хоки крббло бе кафани се рӯз ва се шаб
Касе набӯд ки гирад барои аўмотм
Ва ё ба рӯй ҷироҳоти ваҳй наад марҳам
На модарӣ ки кашад дар азоӣ ӯ мъҷр
На хоҳарӣ ки тавонад занад ба синау сар
На ҳамдамӣ ки намояди фиғон ба мотам ӯ
Дамӣ наад сар ӯро меҳр бар зону
Набӯд бар сари наъшаши муайяну ёру ҳабиб
Ки тоблнд кунад « алслўаҳи моти ғариб »
Ба ҷои дафн ва кафан шуд таниши зи сами сутур
Ба хоки Марӣа дар зери хоку хӯни мастур
Басаст ( сомит ) аз ин бештар шитоб макун
Аз ин қазияи дили халқро кабоб макун