эй ҳал шуда аз илми ту сад гӯнаи масоил

Вай ба шуда аз дасти ту сад иллати ҳоил

эй хоҷаи фарзонаи алии бен Муҳамад

Ваии нойиби исо ба ду сад гӯнаи далоил

Ақл аз ту чунон тез ки савдои зи тахайюл

Ҷон аз ту чунон зинда ки аъзо ба мафосил

Фарзонаи хилқат шуда аз кини ту шайдо

Девонаи аслӣ шуда аз меҳри ту оқил

Шахсе ки бадви шмти халқ ту раседаст

Аз халқи ту гул гардад кули гуҳару гул

Чун шмти шоҳспрм аз боди шимолӣ

Шомил шуда аз халқи ту ҳар ҷои шамоил

Бе ғами з ту хоҳандау хуррам ба ту маҷлис

Ёрон ба ту кӯшндау нозон ба ту маҳфил

То ақли ту дар олами ҷони рахт фурӯ кард

Бардошт аз онҷои сипаҳи оризаи маҳмил

Ҷурми қамар аз фари ту дар додани дору

Чун муҷтамаъи алнўрии сет дар кули манозил

Як мсҳли ту рост чу биҷодаҳ киӣ ро

намеҷазб кунад хилти бад аз бист аномл

Гар машъалҳо шмти доруӣ ту ёбанд

Зон пас натавонад ки кашад боди мшоъл

Ин зеҳну ҳзоқт ки ту дорӣ ба табибӣ

Ҳаргиз нарасад киштии умри ту ба соҳил

эй хок дарат саҷдаи гуҳи ҳосиду носеҳ

Ваии оби рахти қиблаи гуҳи шоиру соил

Аз бими суоли ту адуӣ ту чунонаст

Гӯйӣ ки бирав заҳмат оварад таби сил

Дар дайни Муҳамад чу умри сулбӣ агар чанд

Бар тарафи забони дории аҳкоми авоил

Бар фоидаи халқии зи ду гӯнаи сухани ту

Чун маънии зҷоҷ ва чу тафсири мақотил

Ҳқо ки раво бошад каз чун ту табибӣ

Бар чарх мубоҳот кунад хусрави одил

Будам зи малулӣ чу тани мардуми кӯҳӣ

Будам зи хдўрӣ чу дили мардуми ғофил

Худ ҳол дигар хилти чгўим ки зи савдо

Будам чу касе кӯ хӯрд афюну ҳалоҳил

Дар гӯши ман аз заъфи дилами вақти шунидан

Чун сувар пасин омадӣ овози ҷлоҷл

Бинмуд марои шӯъбадаҳоӣ ки бннмўд

Аз сад як он шӯъбадаи Њорут ба Бобул

Зон фикрати беҳуда ки дар хотири ман буд

Як соъатаи раҳ буд зи ман то ба слосл

Бар шохи ҳаёт аз қабл заъфи баҳри вақт

Нолид зи баси ранҷу ънои дил чу ънодл

Ман дар ҳади ғазнӣну марои фикрати фосид

Гуҳ дар ҳади чини барадӣу гуҳ дар ҳади Мӯсил

Алмнҳоллаҳ ки бар ман ҳамаи савдо

Шуд саҳл ба фари ту азин хӯрдани мсҳл

Таркиби ман аФгонаҳ шуд аз зойиши иллат

Зон пас ки бад аз иллат ва аз оризаи ҳомил

Мақсӯди ман ар умри абад буд ба олам

Шуд лоҷарам аз мсҳлу маъҷуни ту ҳосил

Бар кунад ҳамаи қоидаи иллат аз онҷо

Ҷон абадӣ кард бидон қоидаи манзил

Шуд зеҳни ману хотири ман тезу мунаввар

Чун хотири кӯдаки зи мнқоу зи плпл

Поканд ба арз ва ба сиёнати ҳамаи хўишонт

Аз ҳурматат эй хоҷа назд нобхлоӣл

То ботинам аз шарбати ту нақси нпзрФт

Ҳқо ки нашуд зоҳирам аз фоидаи комил

Шуд муътадили ин табъ бар онгуна ки дар табъ

Ман боз надонам мутазод аз мтшокл

Бар ки шимурами халқи ту эй меҳтари макрам

Пеш ки кунам шукри ту эй хоҷаи мФзл

То оташу обу з майу боди мураккаб

Ҳар чори хдоинд ба наздики маъаттал

Ҳар чори гуҳари доими бадхоҳи турои бод

Бар торак ва бар давлат ва бар дида ва бар дил

Аъдои ту кам чун мисли « астўи қад норо »

Умри ту фузун чун мисли сабъи снобл