Ало ё хаймаи гардон ба гирди бесутуни маскан
Гуҳ аз бен доманат моҳасту гоҳати моҳ бар доман
Чароғи афрӯхта дар ту басӣ ва ҳафт аз он гардон
Ки гуҳ бар говашон ҷойасту гуҳ бар шерашони маскан
Чу хуршеди малики ҳанҷору брҷиси вазири осо
Чу баҳроми сипаҳсолор ва чун ноҳиди барбати зан
Чу кайвони қавии таъсии деҳқони табъ бар гардун
Чу тиру моҳи девони сози пайки ангез дар барзан
Ҳамаи донои нодони сари ҳамаи тобони тории дил
Ҳамаи волои дунпарвар ҳамаи зани хуии мрдоФгн
Сари доно шудаи пасту дили оқил шудаи торӣ
Азин афрӯхтаи рӯйон бар он афрохтаи грзн
Ҳакямонро ба нуру сайр бар гардун ба рӯзу шаб
Гуҳии раҳбар чу яздонанду гуҳи раҳзан чу аҳрӣман
Камони кирдори гардунии азуи тири балои парон
Дили оқили зи захмаши хӯни зуннори тези нарми оҳан
Ҳадафашонгар пазируфтии нишон зон тирҳо бар дил
Дили донои шдстӣ чун мушаббакҳои прўизн
Нидои гӯш ҳар оқили азу ҳар лаҳза « лои башарӣ »
Нисори самъ ҳар аҳмақи азу ҳар рӯз « лои тҳзн »
зи наҳсаши мунзавии мондаи ду сад доно ба як манзил
зи саъдаш муқтадо гашта ҳазор аблаҳ ба як барзан
Хасисонро азуи рифъати раисонро азуи пастӣ
Лӣимонро азуи шодии ҳакямонро азуи шеван
Имомонро азугар риштаи тобии некуӣ будӣ
Алии хайёти роз ва дил набӯдӣ чун дили сӯзан
Эмоми санъати тозии алии ибни ҳасани баҳрӣ
Ки шуд райши зи чархи аълоу рӯйиши зи офтоби аҳсан
Эмоми олами кофӣ ки чун ӯ даргаи санъат
На аз шом омаду Басра на аз Марв омаду зўзн
Азуи наҳву луғати зинда ба ҳар вақте чу ҷисм аз ҷон
Бадви фазлу адаби қоим ба ҳар ҳоле чу ҷон аз тан
Қриҳтҳои тозиро зи фазлаш ҳар замони анҷум
Табиатҳои равшанро зи фазлаш ҳар замони гулшан
Ҳазораш дида аз ақл ва ба ҳар дидаи ҳазорон дил
Ҳазораш санъат аз фазл ва ба ҳар санъати ҳазорон фан
Намояди пеши қадар ӯ зи болои гунбаду ахтар
Чу дар боди ҳавои зарра чу дар оби равони арзан
Дил ҳосид кашад ҳзмон чу лафзи теғи ҳанҷораш
Ҳазорон хӯн дил дорад пас ӯ ҳар лаҳза дар гардан
Саботи зойиши маънӣ ба ту комил чу ҷон аз хӯн
Камоли дониши мардон ба ту ноқис чу ақл аз зан
Танат чун хок дар боду забон чун об дар обон
Дилат чун боғ дар озари кафат чун абр дар баҳман
Ба ҳар табъ андар оварадӣ ба таълими аслу фазлу дайн
з ҳар хотири буруни барадӣ ба ҳуҷҷати шаку рибу занн
На пайвандад ба илмати ҷаҳли як ҷузв аз ҳазор аҷзо
Азирои кул , донишро нагардад ҷаҳли пиромн
Тавозуъи дўстри дорӣ чу гавҳар дар бен дарё
Ва гарна чарх боистӣ чу кайвони мари турои маъдан
Эмоми донишу маънии туе имрӯз ҳам ҳастанд
Имомон дигар лекин ба дастор ва ба пероҳан
Биҷузи ту аҳли санъатро зи даъвӣҳои бе маънӣ
Ҳама бонганд чун табл ва ҳама ранганд чун рӯин
Ягонаи олимии биллоҳи чгўим беш аз ин зеро
Ҳамон обаст агар кӯбии ҳазорон бор дар ҳован
Шигифтӣ набӯд аз халқони туро душман буванд аиро
Ту доноӣу зиди зидро ба гавҳар чист ҷузи душман
Худоӣ аз бад нигаҳдораст азуи зинҳор « лотёс »
Замонаи фозил ӯ бораст азуи ҳайҳот « лотомн »
Дарин даврон наёрад санги наҳву мантиқу одоб
Азирои сғбаҳи жожнду бастаи рустаму баҳман
Азин бе равнақии олам чаҳ некӯтар бузургон ро
зи ҷома бетанау тиризу хона бе дару равзан
Замон шӯх чашмонаст ва беАслон агар дорӣ
Азин як мояи бисмии аллоҳи худ андари гирди ҳирси аФгн
Агар рифъати ҳамеи ҷӯии сияҳ дил бош чун лола
Вари озодии ҳамеи хоҳии забони даҳ дор чун сӯсан
Чу марди ин чунин майдон нае аз ҳиммати олӣ
Ба дасти ақлу хурсандии ду пои ҳирсро башикан
Ту номи алФнҷ дар ҳикмати фалакро гӯи мадаи як нон
Ту рӯҳи афзой дар дониши адуро гӯ бирав ҷон кун
Ба боғи дили зи об рӯй тухмии киштӣ аз ҳикмат
Ки ҷузи фазл ва адаб набӯд бар он як рӯзи подошн
Ҳазорон равшании бинии азин як зулмати гетӣ
Ки аз рӯз дарозаст ин шаби кӯтоҳи обистан
Ало то дар смр гӯйанд васфи бежану рустам
Ки ин будаст пели андом ва он будаст широўжн
зи саъйу ҳишматати бодо ба шодӣ ва ба андӯҳон
Вале бар гоҳ чун рустами аду дар чоҳ чун бежан
Ҳаме то нафй бошад « ло » ҳаме то ҷҳд бошад « лам »
Ҳаме то чист бошад « мо » ҳаме то кист бошад « ман »
Ҳамеша боди ҳосидро бидон ҳоҷат ки ӯ хоҳад
Ҷавоби даъваташи зи эзад чу мўслро зи лоу лн
Ҳамеша бе забони бодати зи тир ҳодиса ҳастӣ
Ки аз Авни малики дорӣ ба гирди ҷону тани ҷавшан