Хуҷастаи боди баҳории баҳори арсанҷон

Бар он зарифи сахӣу ҷаводу роду ҷавон

Сипеҳр қадре каз бахту давлати фалакӣ

Мусаххари ваии гаштанди ҷумлаи сарҳангон

Ягонае ки ба пеши хдоигони замин

Намӯд мардумии андари диёри ҳндстон

Ба шахс гардон дод ӯ сбоъро даъват

Ба ҷон аъдоء кард ӯ ҳисомро меҳмон

зи бахти шаҳ на басти ин кушодани қнўҷ

Бад-ӣни шуҷоат шомот башиканӣ осон

Мисли шунидам каз ним мушт сохта анд

Ҳар он силаҳ ки аз ҷинс ханҷарасту синон

Ҳақиқатаст ки ин мушт кин ҳикоят азуаст

Набӯд ва нест магари мушти он зарифи ҷаҳон

Муҳамади фараҷи он сарвари нави ободӣ

Ки сарвариро садрасту қоидиро кон

Сутӯдаи ҳамаи каси меҳтарии ҷавонмардӣ

Ки ифтихор заминасту ихтиёри замон

Ягонае ки баҳри ҷои кӯ сухан гуяд

Ҳадиси аҳли хирад хор бошаду ҳазён

Камол гардад дар ҷоҳ ӯ ҳамеи оҷиз

Ҷамол монад дар вай ӯ ҳамеи ҳайрон

Ду гӯши зии сухан ӯ ниҳодаанд ниқот

Ду чашм дар ҳунар ӯ кушодаанд аъён

Сахии кафӣ ки ба як захм зӯр бастанд

зи ишку панҷаи шери нижанду пели дмон

Кунад чу санадон дар мушти сўнши оҳан

Кунад ба теғ чун сўнш ба захмҳо санадон

Чу ҷом ёфт зи соқии амлши бӯсади даст

Чу теғ кард бараҳнаи аҷалаши бӯсади рон

Надидаам ки кас оварда пушт ӯ ба замин

Ҳазор марди биФгнд дидаам ба аён

Биёмаданд ба умеди ҷанг ӯ ҳар мард

Ба пеши шоҳу бад-ӣни баст бо ҳамаи паймон

зи бахти неки якеро рабӯди сари зи бадан

зи мушти хеш дигарро зи тани рабӯди равон

Аз он сипас ки ҳама « нҳни ғолбўн » гуфтанд

Фгнд дар дилашон « кули ман алайҳои ?фон »

Чигуна васф шуҷоат кунам касеро ман

Ки нарх ҷон шавад аз зӯр ӯ ҳамеи арзон

Аёстўдаҳтар аз ҳар ки дар ҷаҳон мардаст

Ки аз шуҷоат ту карда ҳосидати нуқсон

На Юсуфӣ ва туро ҳаст рӯй чун хуршед

На мўсӣӣ ва туро ҳаст найза чун събон

Ҳунар чигуна расад бе камоли ту ба камол

Сухан чигуна расад бе баёни ту ба баён

Ба вақти мардии аҳволи теғро меъёр

Ба гоҳи родии асбоби ҷӯадро мизон

Ба ту кунанд нави ободёни ҳамеи муфаххар

Ки фахри олимӣ эй роди кафи хуби камон

Сипеҳр ворат қадарасту талъатати хуршед

Мунир ворат бадарасту бурҷи ту дукон

Ҳазор душман ва аз ту яке гузораши мушт

Ҳазор лашкар ва аз давлатати яке даврон

Шигифт нест агар ман ба мадҳ ту нарасм

Ки хокро набӯд қадари гунбади гардон

Аё надидам надамро санои ту дору

Аё муайяни тарабро сахои ту бустон

Агар наомадтар шеър ман равост аз онк

Намонад оби суханро чу ронӣ аз паии нон

Бигуфтам ин қадар аз мадҳати ту бо тақсир

Писанда бошад дар шеъри номи ту бурҳон

Ту шоирӣ ва ба назд ту шеъри ман жожст

Ки баради зераи бизоъат ба маъдани Кирмон

Валикин арча буд баҳри жарфи маъдани об

Баборади охири ҳам гуҳ гуҳӣ бирав борон

Ҳамаи дуоӣ ман онаст бар ту эй сарҳанг

Ки эй худои мар ӯро ба комҳо бирасон

Ҳамеша то набӯд ҷой дар бҷри дарё

Ҳамеша то набӯд ҷони зар ба ҷуз дар кон

Бақоат хоҳам дар давлату саодату ъз

Адуу ҳосиди ту дар ғами дилу аҳзон

Ба умри хеш чунон кун ки хоҳамат гуфтан

Ба ҷоҳи хеш чунон кун ки доне аз арқон

Чу абр ва баҳр бубахш ва чу моҳ ва меҳр битоб

Чу чарх ва шер бигард ва чу сангу кӯҳи бимон