Омад ҳилоли дилҳо ногуҳи падеди ногуҳ

Ҳон эй ҳилоли хубон « рабӣу рбки аллоҳ »

Зини булъаҷаби ҳилолигар ҳеҷ бадар гардад

Не осмон гузорад неи офтобу неи ма

Дар рӯй ӯ бихандед аз баҳри ҳоли кӯи худ

Бар офтоб хандад вақти видоъ ҳар ма

Моҳӣ ки рҳнмоист аз даври раҳравон ро

Чун рӯй ӯ бибинад аз шарм гум кунад раҳ

Печу шиканҷи зулфаши дилҳои ошиқон ро

Ҳам фазл « таббат » омад ҳам фазл « қул ҳўи аллоҳ »

Солусёни дилро дар кӯй ӯ мусалло

Њорутёни дайнро дар зулф ӯ сқргаҳ

Бар гови брнҳди рахти устоди соҳирон ро

Ҳар гуҳ ки брншинд бар аблақи саҳаргаҳ

Бо онкӣ бе назираст аз равшанони гетӣ

Зинҳор то нахонӣ алоҳши аллоҳи аллоҳ

Ақли ғризтиро рӯҳ алқудс нахонд

Дар боргоҳи васфаши ҷузи мо тқўли ?вила

Фҳлии сети талъат ӯ кандар мшимаҳи дил

Чун ҷуфт дида гардад аҳсант ва зиҳ кунад зиҳ

Шоҳони даргаи ҳақи бўзри шиносу салмон

Безори шӯи зи шоҳии кӯ тахт дораду гуҳ

Мӯсо калла бидӯзад онҷо ки ӯ баради сар

Юсуф расан бисӯзад онҷо ки ӯ кунад чаҳ

Заҳрӣ ки ӯ чашонд чаҳ ҷои ах ки бахи бах

Тбғӣ ки ӯ гузорад чаҳ ҷои аҳ ки хаи ха

Захми синон ӯро аҳ кардӣ эй сенае

Ҳаргизи кадоми ошиқ дар вақт ха кунад аҳ

Хоссаи ту каз саодати дорӣ ба зери гардун

Тъўизу нўшдорў аз мадҳати шҳншаҳ

Бҳромшоаҳи масъӯди он шаҳ ки хонд ӯ ро

Баҳроми осмонаш аз саъди муштарии шаҳ

Чандонаш мамлакати боди андари Хизр ки бошад

Даврони меҳру маро дар малик ӯ сФргаҳ