Куфру имонро ҳам андари тирагии ҳам дар сафо
Нест доролмлки ҷузи рухсору зулфи мстФо
Мӯӣу рӯйишгар ба саҳрои нои вридии меҳру лутф
Кофарӣ бе барги мондстӣу имон бе наво
Нусхаи ҷабру қадар дар шакл рӯй ва мӯӣ ӯст
Ин з « воллил » т шавад маълуми он аз « волзҳо »
Гар қасими куфру имони нестии он зулфу рух
Кӣ қисм гуфтӣ бидон зулф ва бидон рухи подшо
Кӣ Муҳамад : ин ҷаҳон ва он ҷаҳонии нестӣ
Лоҷарами ӣнҷои надории садру онҷои муттако
Раҳматат зон кардаанд ин ҳар ду то аз гирди лаъл
Ин ҷаҳонро серумаи бахшеи он ҷаҳонро тўтё
Андарин олами ғарибӣ , зон ҳамеи гардии малул
То « арҳно ё балолат » гуфт бояд бармало
Олимӣ бемор буданд андарин харгоҳи сабз
Қоид ҳар як ваболу соиқ ҳар як вабо
Зон Фрстодимти ӣнҷо то з рӯй ъотФт
Офиятро ҳамчуи устодони дромўзии шифо
Гар зи дорухонаи рӯзӣ чанд шогирдат ба амр
Шарбатии ноўрдшони ин ҷо ба ҳукми амтло
Гар туро таънӣ кунанд эшон мгир аз баҳри онк
Мардум бемор бошад ёФаҳи гӯйу ҳарзаи ло
Тобиши рухсори тести онро ки май хуонеи сабоҳ
Сояи зулфин тести онҷо ки май гӯйии мсо
Рӯбарӯии ту каз онҷои ҷонатро « моу дък »
Шӯ ба зулфи ту казин оташи дилатро « мо қло »
Дар ду олами мари туро бояд ҳаме бӯдани пизишк
Лекини онҷо ба ки онҷо , ба бадаст ояд даво
Ҳар ки ӣнҷо ба нашуд онҷо бирав доруаш кун
Кин чунин маълулро ба созад он обу ҳаво
Лоҷарами чандон шаробати бахшам аз ҳазрат ки ту
Аз атои хушнӯди гардӣ ва он заъифон аз хато
Дев аз девии фурӯи резади ҳаме дар аҳди ту
Одамиро хосса бо ишқи ту кӣ монад ҷафо
Пас бигуфташ : эй Муҳамади миннат аз мо дор аз онк
Нест доролмлки миннатҳои моро мунтаҳо
На ту дарӣ будӣ андари баҳри ҷисмонии ятем
Фазли мо тоҷят кард аз баҳри фарқи анбиё
Неи ту роҳи шаҳри худ гум карда будӣ зи ибтидо
Мо туро кардем бо ҳмшҳрёнти ошно
Ғарқаи дарёии ҳайрати хостии гаштан валек
Ошнои мо бурунат оварад азу бе ошно
Бе неъмати хост кардани мари турои талқини ҳирс
Пеш аз он конъоми мо таълим кардат кимиё
Бо ту дар фақру ятемии мо чаҳ кардем аз карам
Ту ҳамон кун эй Карим аз халқи худ бо халқи мо
Модарӣ кун мари ятемонро бпрўршон ба лутф
Хоҷагӣ кун соилонро таъмашони гардони вафо
Неъмат аз мо дону шукр аз фазл мо кун то диҳем
Мари турои зини шукри неъмати неъматии дигари ҷазо
Аз забони худ саноеи гӯии моро дар араб
То забони мо турои андар аҷам гуяд сано
Офтоби ақлу ҷони ақзии алқзоаҳи дайн ки ҳаст
Чун қазои осмони андари замини фармонраво
Он сари асҳоби нӯъмон каз паии касби шараф
Ҳар замонии қибла бар поиш диҳад қиблаи дуо
Бо бақои адл ӯ нашигифт агар дар зери чарх
Шахси ҳайвони ҳамчуи навъ ва ҷинс напазирад фано
То насим ӯ бар бӯстон дайн наҷуст
Шох дайн нашав буду бехи суннат бе намо
Дар ҳарими адл ӯ то ӯ падед ояд ба ҳукм
Хосияти бгзошти гоҳ ки рубудани каҳрабо
То бигуфт ӯ ҷабрёнро моҷарои амр ва наҳй
То бигуфт ӯ адлёнро рамзи таслиму ризо
Бози растанад аз баёни возеҳаш дар амру ҳукм
Ҷабрӣ аз таътили шаръу ъдӣ аз нафии қазо
Ин камари з « аёк наабд » баст дар фармони шаръ
Ваон дигар тоҷии ниҳод аз « иФъли аллоҳи моишо »
эй бнонти ҳоҷиби андари шоҳроҳи мстФо
Ваии забонати нойиби андари захми теғи мртзо
Ҳар куҷои гом ту омад ифтихори оради замин
Ҳар куҷои адл ту омад инқиёди оради само
Сайфи ҳақӣ аз паии он сайф ҳақ омад равон
Муфтии шарқӣ аз он машриқ шудаст асли зё
Муфтии шарқат на зон хонд ҳамеи султон ки ҳаст
Ҷузи ту дар мағриб дигар муфтӣу дигари муқтадо
Балки султони муфтӣ шарқат бидон хонд ҳаме
Ҳар куҷои муфтӣ ту бошӣ ғарб худ набӯд раво
Ҳмқринии илми дайнро ҳамчуи фикратро хирад
Ҳамнишинии зулму кинро ҳамчуи Фтнтро зкоء
Чун ту Мӯсои вор бар курсӣ броиӣ гуядат
Исо аз чархи чаҳорум кӣ Муҳамади марҳабо
Ҷони покони гурусна илм тавонад аз дербоз
Суфраи андар суфра биниҳодӣ ва дар додӣ сало
Лутфи лафзат кӣ шиносади марди жожу тараот
« ману селоӣ »ро чаҳ донад марди сайру гндно
Ҳар ки аз озори ту парҳез кард аз дард раст
Рост гуфтанд ин мисли « ало ҳатман ақўии алдўо »
Молаши душмани туро ҳоҷат науфтад баҳри онк
Чокарии дорӣ чу гардуни каши ҳамеи дарди қафо
Ҳар шқӣ каз оташи хашм ту гардад коми хушк
Бар лаби дарё ба ҷонаш об нафурӯшад саққо
Лоф « нҳни алғолбўн » бисёр кас гуфтанд лек
« ғолбўн » шани гашт « омно » чу събон шуд Асо
Зарқи симобу расани ҳаргиз куҷо монадӣ биҷой
Чун барояд ногуҳ аз дарёии қудрати аждаҳо
Гуҳ талаб кун бе Сироҷи моҳ дар саҳрои хавф
Гуҳ талаб кун бе мизоҷи Зуҳра дар боғи раҷо
Моҳро онҷоӣ набӯд кӯ туро гуяд ки чун
Зуҳраро он Зуҳра набӯд кӯ туро гуяд чаро
Рӯ ки некӯ ҷилва кардат рӯзгори андари хало
Шӯ ки зебои прўридти кирдигори андари мулло
эй зи ту аъқоби ту тоҳир , чу содот аз набӣ
Ваии зи ту аслофи ту зоҳир чу зи осифи брхё
Бози ёбии ончӣ эзад кард бо ту некуӣ
Ҳам дарин сӯрат ки гуфтӣ сӯрати ин моҷаро
Ин на бас кандар адои шукри ҳақ бар ҷони ту
Даъвии анъом ӯро « возеҳӣ » бошад гўо
Рӯзу шаб дар олами ислом , илму ҳалами тест
Он яке аз оли аббоси ин дигар зи оли ъабо
Гарчи рӯзӣ чанд гаштии гирди ин мишкӣни бисот
Гарчи рӯзӣ чанд будӣ гирди ин нилии ғто
Ҳамчунон кандар фазои осмони мутлақӣ
Сӯратаст ин дору гиру ҳабсу банди андари қазо
Не ба илму ҳалами ту савганд хӯрдаст офтоб
Каз ту ҳаргизи лутф яздоне нахоҳад шуд ҷудо
эй ҳамаи аъдои дайнро андарин нилии хрос
Ос карда зери пари Фтнту фар ва дҳо
Бозтоб акнӯн Аннани ҳам сӯии он иқлӣм аз онк
Орад чун шуд карда акнӯн хонаи беҳтари косё
То ҳамаи он бинии онҷо кат кунад чашми орзӯ
То ҳамаи он ёбии онҷо кат кунад рои иқтизо
Неи зи қасди ҳосдонт дар бдоити шаҳри ту
Бар ту чунон буд чун бар оли ёсини Карбало
Неи зи аввали дӯстонатро набӯдӣ бо ту алиф
Неи чунон гаштӣ кунун каз хутбаи чину хто
Аз барои меҳри чеҳри ҷонФзоитро ҳаме
Бар ду чашми мардумони ғайрат буд мардуми гё
Не кунун аз лутфи раббонии ҳамаи иқлӣми шаръ
Аз ту хуррам шуд чаҳ бар Довӯдёни шаҳри сабо
Неи ту ҳайрони монда будӣ дар тмошогаҳи аҷаб
Неи ту раҳ гум карда будӣ дар биёбони риё
Он чунонат раҳ намӯд эзад ба покӣ то шуданд
Хирқаи пӯшони фалак дар ҷанби ту нопорсо
Неи ту дар зиндони чоҳи ҳосидон будӣ бабанд
Ҳам нишин злу ғарибии ҳам Аннани ранҷу ъно
Неи худо аз чоҳу банди ҳосдонт аз рӯй фазл
Бар кашиду брншондт бар бисоти кибриё
Бепадар будӣ валек акнӯн чунонӣ каз шараф
Подшоҳи дайни ҳаме дар дайн падар хонд туро
Он чунон гаштӣ ки бади гӯят кунун бе рӯй ту
На ҳаме дар дил баӣ бинад на андари ҷони баҳо
эй ятемии дида акнӯн бо ятемон лутф кун
Вай ғарибӣ карда акнӯн бо ғарибон кун вафо
« алФлқ » мехон ва май дони қасди ин чандини ҳасуд
« волзҳӣ » мехон ва мекун шукри ин чандини ато
эй маро аз як нъми пайваста бо чандини нъм
Ваии маро аз як балии бибрида аз чандини бало
Шукрат ар бар кӯҳ бархонам ба як овоз , ман
Аз барои ҳирси мадҳати сад ҳаме гардад садо
Шеъри ман нек аз атои неки тести аиро ки мурғ
Ҳар куҷо ба барг бинад ба буруни оради наво
Қурбати ту боз ҳастам кард дар саҳрои инс
Шарбати ту боз мастам кард дар боғи сафо
Гар ғанӣ шуд ҷону ақл аз ту аҷаб набӯд аз онк
Омадаст ин аз паямбар « тоӣФи алҳҷи алғно »
Врчаҳи танро ин ғараз ҳосил наомад зон мдиҳ
эй бдогри ҷони моро уфтад аз мадҳати бдо
Мондаам махмури он шарбат ҳануз аз пори боз
Пои сусту сари гарони ин аз тамаъи он аз ҳаё
Дай ба дил гуфтам ки инро чист дор ва назд ту
Гуфт дил : доруии ин наздики ман « мнҳобҳо »
То кулоҳ аз рӯҳ дорад омили куну фасод
То қабо аз ақл дорад қобили илму бақо
Фарқу шахси душманати пӯшидаи бодо то абад
Ҳам ба мқлўби кулоҳ ва ҳам ба тсҳиФи қабо
Бод бархон вуҷӯдати рӯзу шаби тсҳиФи сиФ
Бод бар ҷони ҳасудати солу маи қалби што
Олам аз илми ту чунон бод каз модари сбӣ
Хилқат аз халқи ту чунон бод каз гулбуни сафо
Халъату эҳсони шоири суннати ҳам номи тест
Боди зи эҳсони ту зини суннати сенаеро сена