Ошиқӣ то дар дили мо роҳ кард

Ағлаби анфоси моро оҳ кард

Буд ҳар бории дилами ошиқ ба тўъ

Бараду зери пои ишқ икроҳ кард

Айш чун нӯши маро чун заҳр кард

Сабр чун кӯҳи маро чун коҳ кард

Боз дар шаҳри мусулмонони муғӣ

Кард моро баста ва ногоҳ кард

Аз тани борӣки ман зуннори сохт

Вази дили сангинам оташгоҳ кард

Бо ҳамаи меҳнат ки дидам ман ба ишқ

Кӯи маро беқадару об ва ҷоҳ кард

Нек хоҳам ишқро гарчи маро

ӯ ба коми душман ва бадхоҳ кард