То ҷоизӣ ҳаме нашиносӣ зи лоиҷўз

Андари тариқи ишқи мусаллам нае ҳануз

Ошиқ набошад онкии мар ӯро хабар буд

Аз сардии зимистону зи гармии тамӯз

Дар кӯии ишқ рост наёбӣ чу тиру зиҳ

То пушт чун камон накунӣ рӯй ҳамчу туз

Чун дар миёни ишқ чу шин андар омадӣ

Чун айн ва қоф бош ҳамаи солаи пушти қўз

Гар марди ин раҳеи қадам аз ҷон кун ва дар ой

Вар оҷизӣ бирав туу дайну раҳи ъҷўз