Мо кулоҳи хоҷагӣ акнӯн з сар биниҳода ем

То ки дар банди каллаи дузии асир афтода ем

Сад сар ар зад ҳар кулоҳии кӯи ҳамеи дузад валек

Мо баҳои ҳар калла акнӯн сиррӣ биниҳода ем

ӯ кулоҳи ошиқон акнӯн ҳамеи дузад чу шамъ

Мо аз он чун шамъ дар пешаш ба ҷон устода ем

Банда ӯ аз сар чашмем ҳамчун сӯзанаш

Гарчи ҳамчун сарву сӯсан назд ақл озода ем

Синаи чашми сӯзану тани тор абрешим шудаст

То ғуломи он биҳиштӣ рӯй ҳўро зода ем

Кор ӯ чун бештар бо сӯзан ва абрешимаст

Лоҷарами мо аз тану дил ҳар дуро омода ем

Аз лаби хешу лаб ӯ дар фироқ ва дар висол

Чун чароғу боғ ва бо ҳам бо бод ва ҳам бо бода ем

Барнатобад бори нозаши дили ҳаме аз баҳри онк

Дил ҳаме гуядгар ӯ содсти мо ҳам сода ем

Лаъли пош ва дар фишонем аз ду дарё ва ду кон

То асири он ду лаъл ва он ду то биҷодаҳ ем

Мо зи хасмонаш кӣ андешем кандар роҳ ӯ

Хон ҷон биниҳодау бонги сало дар дода ем

То сенае вор дарбастем дил дар меҳр ӯ

Мо ду чашми андари сенаеи ҷуз ба кин накушода ем