эй карда дилами сӯхтаи дарди ҷудоӣ

Аз меҳнат ту нест маро рӯй раҳоӣ

Маъзӯрӣ агар ёди ҳамеи ноидт аз мо

Зеро ки надории хабар аз дарди ҷудоӣ

Дар фурқати ту умри азизам ба сар омад

Бар орзӯии онкии ту рӯзӣ ба ман ое

Ман бе ту ҳаме ҳеҷ надонам ки куҷоем

эй аз бар ман давр надонам ки куҷое

Гирам нашӯй сохта бар ман зи такаббур

То ки ман длсўхтаҳро ранҷи намое

Эзад чу бидодаст ба хӯбӣ ҳама додат

Некӯ набӯдгар ту ба бедод гароӣ

Бедод макун каз ту писандида набошад

Зеро ки ту баси хӯбӣ чун шеъри сенае