эй чашму чароғи он ҷаҳонӣ

Ваии шоҳиду шамъи осмонӣ

Хати нави набиштаи гирди ориз

Маншури ҷамоли ҷовдонӣ

Бе дидаи зи лутф ту бихонад

Дар ҷони ту сӯра наоне

Бо чашми з тобишат набинад

Бар рӯй ту сӯрати аёнӣ

Бахти азалӣ ва то қиёмат

Софӣ ба таровати ҷавонӣ

Ҳасани ту чу офтоб онгаҳ

Фориғи зи ишорати нишоне

Бӯси ту ба сад ҳазор олам

Ва озоди зи заҳмати гаронӣ

Девона басӣаст он ду лаб ро

Дар силсилаҳои Комронӣ

Назора басӣаст он ду рух ро

Аз панҷараҳои зиндагонӣ

Бо фитнаи зулфи ту ки бинад

Як лаҳзаи зи умри шодмонӣ

Бе оташи ишқи ту ки ёбад

Оби Хизру ҳаёти ҷонӣ

Лутф ту бибаст ҷону дил ро

Бар охури чарби дўстконӣ

Ишқи ту нишонди ақлу дайн ро

Баробараши тези онҷҳонӣ

Бо қадари ту пораи мех бар чарх

Тӯҳмат задагон бостонӣ

Бо қади ту кажу кўж дар боғ

Чолоку шани бӯстонӣ

Аз ростӣу кажии бурунӣ

Онӣ ки варои ҳарфи онӣ

Гӯйанд бигӯ ба тарки таркат

То бози диҳии зи посбонӣ

Тарк чу ту тарк набӯд осон

Туркии ту на дуғи тркмонӣ

Ҳасани ту чу шамсу ҳамчуи соя

Пеш ва пас ту давони ҷавонӣ

Аз лафзи ту гӯши ошиқонат

Нозон ба ҳаловати маъонӣ

Вази чашми ту ҷисми дӯстонат

Нозон ба ҳаводиси замонӣ

Дар роҳи ту ҳеҷ дил нашуд хуш

То ҷонаш нагашт корвонӣ

Бар боми ту пой кас наёяд

То сараш накард нардбонӣ

Дар ҳуши зи ту самоъ « арнӣ »

Дар гӯши Нидоӣ « лнтароне »

Аз раду қабули сайри гаштам

Зини булъаҷабии чунонкии доне

Икраҳ бикашам ба тири ғамза

То сӯии адам барам гирдоне

Зеро сари ишқ ту надорад

Ҷузи марди газофи зиндагонӣ

Вари худ ту кашӣ ба дасти хешам

Корӣ буд он ҳзоргонӣ

Фармон ту ҳаст бар равонҳо

Чун шеъри сенае аз равонӣ

Вақтаст турои мурод рондан

Кӣ ронӣ агар кунун наронӣ