эй амидӣ ки бози ғазнӣн ро

Сирату сӯратат чу бустон кард

Бози акси ҷамоли глФомт

Ҳуҷраи дидаро гулистон кард

Бози нутқи забон дар борат

Садафи ақлро дар афшон кард

Хотири дурбини равшани ту

Айбро пеши ақл унвон кард

Хотир давр ёб кндўрт

Афвро боргир исён кард

Ончӣ дар табъи халқи халқ ту кард

Бар чамани абрҳои Нитсаон кард

Ва ончӣ дар гӯши шоҳ шеърат хонд

Дар садафи қатраҳои борон кард

Чун бидид ин раҳе ки гуфта ту

Кофаронро ҳаме мусулмон кард

Кард шеъри ҷамили ту ҷумла

Чун набиро гузида Усмон кард

Чун влўъи ҷаҳон ба шеър ту дид

Ақл ӯ гирди табъ ҷавлон кард

Шеърҳоро ба ҷумла дар девон

Чун фароҳами ниҳод девон кард

Дафтари хешро зи нақши ҳуруф

Қойили ақлу қобил ҷон кард

То чу дарёии мавҷи зани суханат

Дар ҷаҳон дару гавҳар арзон кард

Чун яке дарҷи сохт пари гавҳар

Аҷз дуздон бирав нигаҳбон кард

Тоҳири ин ҳоли пеш хоҷа бигуфт

Хоҷаи як нукта гуфт ва бурҳон кард

Гуфт ореи сенае аз сари ҷаҳл

Бо набии ҷамъ жожтён кард

Дару хрмҳраҳ дар яке ришта

Ҷамъ кард онгаҳе парешон кард

Девро бо фиришта дар як ҷой

Чун ҳамаи аблаҳон ба зиндон кард

Хоҷаи тоҳир чу ин бигуфт раҳят

Хаҷалӣ шуд ки васф натавон кард

Лек маъзӯри дор аз онки маро

Мӯъҷизи шърҳот ҳайрон кард

Зонк баҳри ҷавози шеъри туро

Шеър ҳар шоирӣ ки дастон кард

Баҳри ишқи падед кардани хеш

Хештан дар миёна пинҳон кард

Ман чаҳ донам ки аз барои фурухт

Онки худро назир ҳисон кард

Пас чу шеърӣ бигуфт ва нек омад

Доғи масъӯди саъд салмон кард

Шеър чун дар ту ҳасуди туро

Ҷигару дил чу лаъл ва марҷон кард

Рӯ ки дар лафзи омилони фалак

Мари турои ҷамъи фазл вҳдон кард

Сухани ъзби саҳли мумтанеъат

Бар ҳамаи шеъри хондан осон кард

Ҳар саное ки гуфтӣ андари халқ

Халқу иқболи ту туро он кард

Чаҳ дуо гӯямат ки худ ҳунарат

Мари турои пешвои ду ҷаҳон кард