Ҳарчӣ дорӣ барои ҳақ бигзор

Каз гадоёни зарифтар эсор

Ҷону дил базл кун каз обу зи гул

Беҳтар аз ҷўдҳости ҷаҳди мқл

Сайиду сарфарози оли ъабо

Ёфт ташрифи сӯраи ҳилли ?утӣ

Зон се қурси ҷӯин бе миқдор

Ёфт дар пеши ҳақи чунин бозор

Хез ва бигзор ?данеи дун ро

То биёбӣ худои бичўн ро

Дармеи садақа аз кафи дарвеш

Аз ҳазор тавонгар омад беш

Зонка дарвешро дилӣ риш аст

Аз дили риши садақа зон беш аст

Ба тавонгари ту он нигар ки дилаш

Ҳаст торику тираи ҳамчуи гулаш

Гули дарвеши сФўти азлист

Дил ӯ кимиёии лами излист

Бишинав то чаҳ гуфт фазли ?ала

Бо ки гӯям ки нест як ҳамроҳ

Бо шаҳаншоҳу хоҷаи лўлок

Гуфт лои тъди анҳуам ъинок

Аз тану ҷони ақл ва дил бигузар

Дар раҳ ӯ дилӣ ба даст овар

Сӯрату васф ва айн дармонанд

Он раҳми ин мшимаҳи он фарзанд

Сӯратати пардаи сифот буд

Сифатати сади айни зот буд

Ҳарчӣ он нақши илм ва маърифатаст

Дон ки он куфр олам сифатаст

Ин чу мисбоҳи равшани андари зот

Ваон ду ҳамчуи зҷоҷаҳу машкот

То нагаштӣ дар он гузаргаи танг

Бо ду рӯҳӣу лаъибати икрнг

То буд насли одамӣ бар ҷой

Ҳаст оростаи варои ду сарой

То дар ин хокдон набинад ранҷ

Нарасад зон сарой бар сари ганҷ

Ин сарой аз барои ранҷу ниёз

Ваон сарой аз барои неъмату ноз

Одамӣ чун ниҳоди сар дар хоб

Хайма ӯ шавад гусастаи таноб

Аз ту пурсам ки илму ҳикмату шаръ

Вориси оеи ҳаме ба асл ва ба фаръ

Дайни зи сӯрат ҳамеша бигурезад

То зи бади мардро бипарҳезад

Як ҷавобам бидиҳ з рӯй савоб

Гар нае мурда ё нае дар хоб

Чун туро бар ниҳоди худ нафас аст

Аз ту ӯ мари турои иваз на бас аст