Ҳаст таркиби нафаси инсонӣ

Нафасӣу ақлӣу ҳиўлонӣ

Аз дилу ҷону неруии Фоит

Ҳад ӯ ҳии нотиқи моят

Гулу дил дон сиришта одам

Ин барони он барин шудаи дарҳам

Ҳарчӣ ҷузи мардманд як ранганд

ё ҳамаи сулҳ ё ҳама ҷанганд

Рӯҳи инсони ъҷоибисти азим

Одам аз рӯҳ ёфт ин таъзим

Булъаҷаби рӯҳ рӯҳ инсонӣаст

Ки дар ин диўхонаҳ зиндонӣаст

Гоҳ бо амри сӯии ҳақи ёзд

Гоҳ бо халқ холкӣ бозад

Фалакии зери даст ӯ пайваст

ӯ худ аз дасти хеши ҳафт бадаст

Поеи андари тан ва яке дар ҷон

Мутаҳайир бимонада чун марҷон

Гулу дили одамӣ чу нахчир аст

Ҳам забунаст ва ҳам забун гираст

Гоҳи оҷизи заъифи тани зи табӣ

Гоҳ ҳамчун сабъи пар аз шағабӣ

Тани заъифу қавии дил одамӣ аст

Офарӣдаи тан аз гул одамӣ аст

Лек дорад миёни гули гавҳар

Нест аз халқи мари варои ҳамсар

Эътиқоди туро ба хайр ва ба шар

Ҷуз қиёмат мабод қимат гар

Нест аз баҳри томъу хоиФ

Ҳеҷ қиматгарӣ чунуи мунсиф

Нафхаи сувар сур мардонаст

Ҳарки зон сур хӯрд мард онаст

Роз агар чун замини нигаҳдорӣ

Осмони вор баҳра бурдорӣ

Рӯй дилро хирад равон омад

Баҳраи чори табъ ҷон омад

Рӯҳ чун рафт хона пок бимонад

Колбуд дар муғок хок бимонад

Ҳаркии зини ҷуръаи тоФҳу смлст

Ақл ӯ шаби чароғ рӯз диласт

Дар шаби васли парда гар бошад

Роз дар рӯзи парда дар бошад

Рӯз бошад қавии дилу ғаммоз

Бо заъифон ба шаб ба ояд роз

Зонка мқлўби рӯзи зӯр буд

Мурғи исо ба рӯзи кӯр буд