Он набинӣ ки Подшаҳи зода

Ки варои млктсти омода

Бошад андари саройу ҳуҷраи хос

Бар сараши ходимон бо ихлос

То ба бозӣ фаррош нагузоранд

Солу маи пос ӯ ҳаме доранд

Он вшоқони пари фиғону фузул

Шуда бар лаҳви икдгри машғӯл

Дар сарое ки боргаҳ бошад

Заҳмату анба сипаҳ бошад

Ҳамаро бар фалаки расидаи хурӯш

Боргоҳ аз фиғонашони пари ҷӯш

Вони малики зодаи соъатӣ бе кор

Набӯд берақиб ва бе кирдор

То напуед ба роҳи новоҷиб

Набӯд беатобаку ҳоҷиб

На ба бозӣу лаҳви пардозад

На напурсида гуфтани оғозад

Он чунонаш нигоҳ ме дорад

Ки яке дам ба ҳарзаи Бернард

Сар ин чист худ ту май доне

Зонка мақсӯди кори ду ҷаҳонӣ

Мари турои тахт малик мунтазираст

Аз абаси ҷумлаи бахт бар ҳазараст

Ту каз аз насли одамӣ ба насаб

Поки дор аз абас ҳамеша ҳасб

Кор кун ранҷи каши басони падар

Бозгардад турои гуҳар ба гуҳар

Варна аз одамии зи шайтонӣ

Ҳарчӣ хоҳӣ бикун ту ба доне

эй дариғо ки қимати тани хеш

намендонӣ сухан нагӯям пеш